Σατανικές συμπτώσεις

Με την Δήμητρα συνεχίζαμε να ανανεώνουμε το ραντεβού μας κάθε Σάββατο. Κανονίζαμε να αράξουμε κάπου χαλαρά για μια μπύρα και στη συνέχεια θα λιώναμε σε κάποιο club μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Κάποιες φορές βγαίναμε οι δυο μας, κάποιες άλλες μαζί με τον Μάριο, τον Πάρη , την Σόφια και την Νάντια, άλλες πάλι, την πετύχαινα με δική της παρέα στην οποία ενσωματωνόμουν. Μια από τις πρώτες απορίες που μου γεννήθηκε μετά την γνωριμία μας, ήταν γιατί ανεβοκατεβαίνει τόσο συχνά Αθήνα- Ναύπλιο. Γιατί δεν νοικιάζει ένα σπίτι εδώ αφού προτιμάει την Αθήνα;

Η Δήμητρα, στα 29 της, ζούσε στην επαρχεία με τους γονείς της, την μεγαλύτερη αδερφή της που ήταν παντρεμένη, και την μικρότερη που ετοιμαζόταν να αρραβωνιαστεί. Κανένας από την οικογένειας της δεν ήξερε για τις σεξουαλικές της προτιμήσεις, αλλά ούτε και η ίδια σκόπευε να τους πληροφορήσει. Ήθελε να έχει καλές σχέσεις μαζί τους, και σε καμία περίπτωση, δεν ήθελε να  τους στενοχωρήσει. Τα σαββατοκύριακα, έκανε την ζωή της. Στους δικούς της έλεγε πως έχει έναν γκόμενο από το Παγκράτι, και εκείνη κατέβαινε Αθήνα, για να βγει, να ξενυχτήσει, να γνωρίσει κόσμο. Είχε δυο ολόκληρες μέρες την εβδομάδα, να ζήσει την ζωή που δεν έζησε.

Εκείνο το Σάββατο, η Δήμητρα είχε κανονίσει θέατρο. «‘Έλα ρε βλάκα!» μου έλεγε, «πρέπει να έρθεις, θα είναι και το πρόσωπο εκεί…» Ήξερα πως η Δήμητρα, ήταν καψούρα με κάποια Αθηναία.  Ούτε το όνομα της δεν γνώριζα, δεν έτυχε να ρωτήσω και ποτέ, το μόνο που ήξερα, ήτανε πως οι δύο τους γνωρίστηκαν κάποτε σε μια παράσταση. Η Δήμητρα από τότε, περίμενε να νυχτώσει Παρασκευή, για να έρθει στην πρωτεύουσα, και να δεί την μικρή της νεράιδα- έτσι την αποκαλούσε.

Ε, και εγώ πήγα στο θέατρο μαζί με την ερωτοχτυπημένη φίλη μου, να γνωρίσω επιτέλους την ύπαρξη που της είχε πάρει τα μυαλά. Αλλά στο θέατρο, κανένας δεν συνόδευε την Δήμητρα, και πριν προλάβω να ρωτήσω που είναι η εκλεκτή της καρδιάς της, η Δήμητρα, μου είπε να σωπάσω γιατί η παράσταση αρχίζει.

Έντρομη αντίκρισα, πάνω στην σκηνή την Μαλβίνα. Ναι, την πρώην της Κωνσταντίνας, και πριν προλάβω να ενημερώσω την Δήμητρα πως αυτήν εκεί πάνω στην σκηνή εγώ την ξέρω, εκείνη με σκούντησε πρώτη, και ενθουσιασμένη μου ψιθύριζε « να την, να τη! Αυτή είναι η νεράιδα μου». Είχα μπροστά μου, την πρώην της πρώην μου, την μοιραία γυναίκα στη ζωή της Κωνσταντίνας, που ετοιμαζόταν να γίνει και η μοιραία γυναίκα στη ζωή της Δήμητρας. (Κι αυτή, η Δήμητρα, από όλες τις λεσβίες του κόσμου πάνω στην Μαλβίνα πήγε και έπεσε;)

Έλα όμως, που η Δήμητρα, δεν είχε γνωρίσει ποτέ την Κωνσταντίνα, της είχα πει τότε στην Κεφαλονιά, πως παράτησα στη Ζάκυνθο μια με το ίδιο όνομα, και λίγο πολύ γιατί δεν τραβούσε η ιστορία μας. Άλλωστε η Κωνσταντίνα, ήταν φίλη της Σοφίας, ενώ η Δήμητρα, ενσωματώθηκε στην παρέα μετά τις κοινές μας διακοπές.

Έψαχνα πως θα αρχίσω την κουβέντα. Ίσως με την βοήθεια της φιλοσοφίας, «Ξέρεις Δήμητρα, ο κόσμος είναι πολύ μικρός …». Ή μήπως με την βοήθεια των μαθηματικών « Η νεράιδα σου δεν με έχει δει ποτέ στη ζωή της. Εγώ, όμως, ξέρω ότι έχει μια ελιά δίπλα από την την αριστερή της ρόγα. Πως μπορεί να ξέρω κάτι τέτοιο;» Ανακατεμένες σκέψεις εναλλάσσονταν συνεχώς μέσα στο μυαλό μου. Είχα τόσα να την πώ, όμως δεν γινόταν εκείνη την στιγμή, μια ή οποιαδήποτε κουβέντα, δεν είχε θέση, πριν η παράσταση ολοκληρωθεί. Περιττό να σας πω, δεν θυμάμαι, ούτε τον τίτλο του έργου μετά από την σατανική σύμπτωση που ακολούθησε.

Αφού η παράσταση ολοκληρώθηκε και η Μαλβίνα γείωσε την Δήμητρα να πάνε οι δυο τους για ποτό, ήταν η δικιά μου ευκαιρία, να αποπλανήσω την Δήμητρα και να ξεκινήσω τις αποκαλύψεις. Καθισμένη σε μια μοβ πολυθρόνα, σε ένα γραφικό μπαράκι, δυο στενά κάτω από το θέατρο, η Δήμητρα, μαζί με το δεύτερο ποτό της, παράγγελνε και το τρίτο, ενώ αμήχανη και με το στόμα ανοιχτό, άκουγε τις ανατριχιαστικές συμπτώσεις που επιτέλους βγαίνανε από το στόμα μου.

Το τραγικό στην υπόθεση, ήταν πως η Δήμητρα, είχε καψουρευτεί, ένα άτομο που εγώ δεν γνωρίζω προσωπικά, ήταν όμως η σχέση της πρώην μου. Για τον λόγο αυτό, είχε μάθει πως η Μαλβίνα, είχε παίξει άσχημα παιχνίδια με την καρδιά της Κωνσταντίνας, και εγώ καλούμουν να ενημερώσω την φίλη μου, μη πληγωθεί ανεπανόρθωτα. Η Δήμητρα, σκέφτηκε και τα θετικά αυτής της σύμπτωσης, εκεί που δεν ήξερε τίποτα για την ζωή την Μαλβίνας, βρέθηκα εγώ να ανταποκρίνομαι στις ερωτήσεις της καλύτερα και από τόμος εγκυκλοπαίδειας. Αυτή η σατανική σύμπτωση, έφερε στην συνέχεια κι άλλες ανακατωσούρες στην ήδη ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα, ανακατωσούρες, τόσο απρόσμενες, που ούτε εγώ, ούτε η Δήμητρα περιμέναμε ποτέ να συμβούν.  Ήθελα να ήξερα ποιος ανακάλυψε την λέξη «φιτιλιά».

(συνεχίζεται)