Τι είναι το ‘‘φυσιολογικό’’;
Κάπως έτσι, αυτό το ταξίδι διαφορετικών προορισμών, άρχισε να ολοκληρώνεται. Άλλωστε, ξέρουμε πολύ καλά πως η απόσταση, εξασθενεί τους δεσμούς, πόσο μάλλον αν τα σχέδια του μέλλοντος είναι τόσο διαφορετικά για τον καθένα. Για τους ανυπόμονους, το πώς, ακριβώς ολοκληρώθηκε το ταξίδι, θα σας αποκαλυφθεί στο τέλος αυτής της ιστορίας. Λίγο καιρό πριν επιλέξω να μετατρέψω το chatting μου με την Στεφανία σε ερωτική περιπέτεια, η αναζήτησή μου περιπλανήθηκε αρκετά.

Στην ηλικία των 16 είχα μια κολλητή την  Κασσάνδρα. Η Κασσάνδρα ήταν str8. Την γνώρισα στο σχολείο, όταν άγνωστοι μεταξύ αγνώστων βρεθήκαμε στο ίδιο θρανίο.  Η φαινομενικά  βαρετή, ξανθιά χαζογκόμενα, που μου συστήθηκε με νιαουριστή φωνή, αποδείχτηκε στο πέρασμα του χρόνου πως μπορεί να παίξει άψογα τον ρόλο της κολλητής.

Η φιλία μας χτίστηκε, πάνω σε εκείνη την ηλικία που θέμα συζήτησης είναι τα γκομενικά. Κάνεις τα πάντα για να μεταμορφωθείς από ψαρωμένο κοριτσάκι σε γυναίκα,  μαθαίνεις το σώμα σου, έχεις γκόμενο ή προσπαθείς να αποκτήσεις, σκέφτεσαι να ολοκληρώσεις την σχέση σου, κάνεις πρώτη φορά απόπειρα να ανεβείς σε δεκάποντα, πετάς το λιπγκλός και υιοθετείς το κραγιόν, σταματάς να τρως τα νύχια σου και κάνεις μανικιούρ ενώ τουλάχιστον δυο μελί ανταύγειες κάνουν πρώτη φορά την εμφάνιση τους στα μαλλιά σου. Κάπου εκεί ανακοινώνεις στη μαμά σου πρώτη φορά ότι «θα βγεις» και εκείνη ανταποκρίνεται, λέγοντας σου πως  μέχρι τις 11:30 -12:00 το πολύ να είσαι σπίτι!.  Ουάου!

Στην Κασσάνδρα αποκάλυψα τις επιλογές μου μέσα από την πλάκα. Μια πλάκα που κατέληξε πολύ όμορφα σε αληθινή πραγματικότητα, έγινε αποδεκτή και κατανοητή από την φίλη μου με σεβασμό.

Ο σεξουαλικός μου προσανατολισμός ήταν πλέον γνωστός, η Κασσάνδρα είχε δυόμισι χρόνια δεσμό, και μιας και η ηλικία μας το επέτρεπε, το θέμα συζήτησης ήταν : «Πότε επιτέλους θα κάνουμε πρώτη φορά σεξ;».

Η Κασσάνδρα αιώνια ερωτευμένη με τον Σταύρο αλλά και απίστευτα γοητευμένη από τον Φίλιππο, προσπαθούσε να διαλέξει σε ποιον θα πρώτο-παραδοθεί άνευ όρων. Εγώ, από την άλλη, είχα την λανθασμένη εντύπωση, ότι για να παραδοθώ άνευ όρων σε κάποια ‘‘Ωραία Ελένη’’ θα έπρεπε να ‘‘τακιμιάσω’’ πρώτα με μια ‘‘ανδρική υπόσταση’’. Κάποιος, κάπου, κάποτε, μου είπε πως εκεί κάτω υπάρχει ο λεγόμενος ‘‘παρθενικός υμένας’’ και μόνο ένας ‘‘φαλλός’’ μπορεί να τον εκτοπίσει από την θέση του. Έτσι λοιπόν, χωρίς να έχω επιλογή, έψαχνα να βρω τον έναν, τον ‘‘κάποιον που δεν θα μου έφερνε ανακατωσούρα’’. Και ο πρώτος υποψήφιος ήταν ο Δήμος. Όχι επειδή δεν μου έφερνε ανακατωσούρα, ούτε επειδή  ήταν ωραίος, ούτε επειδή θύμιζε γκόμενα, απλά γιατί τον ήξερα εκατομμύρια χρόνια! Γιατί κάποτε τα είχα φτιάξει μαζί του για να περνάει η ώρα στα διαλείμματα. Έτσι επειδή του είχα μια οικειότητα.( Δεν θέλω ,αναγνώστες μου, να μπερδέψετε την ‘‘οικειότητα’’ με την ‘‘καύλα’’ , γιατί από το δεύτερο απέχαμε όσο το ‘‘τζατζίκι’’ από την ‘‘πάσταφλώρα’’).

Έτσι, λίγο πριν φύγω για Καναδά, αποπειράθηκα να τα φτιάξω με τον Δήμο, χωρίς ποτέ να όμως να του παραδοθώ. Αντιθέτως, παραδόθηκα στις αμφότερες σκέψεις μου, και διέκοψα την ‘‘πειραματική συνουσία’’ πριν να μου ανέβει το cheeseburger στον οισοφάγο. Λίγο μετά, είπα να το ξανά κάνω την προσπάθεια με τον Παναγιώτη, που επίσης γνώριζα πολλά χρόνια, που αντικειμενικά ήταν ωραίος, ήταν αθλητής, ψηλός, μελαχρινός, αλλά.. βυζιά δεν είχε, ούτε εγώ όρεξη για πίπες. Όχι μόνο δεν παραδόθηκα, αλλά παρέδωσα τα όπλα μια και καλή.

Φέρνω στην μνήμη μου σαν τώρα, τον πατέρα μου, πάνω σε μια συζήτηση σχετικά με την ομοφυλοφιλία. Τον θυμάμαι να λέει, ‘‘δεν έχω πρόβλημα με τους ομοφυλόφιλους, ο καθένας στο κρεβάτι του κάνει ότι θέλει. Όμως είμαι αντίθετος, να πάει κάποιος με το ίδιο φύλο χωρίς να δοκιμάσει πρώτα να πάει με το ʽʼφυσιολογικό’’. H δική μου γνώμη ήταν η εξής: ‘‘Πες μου, μπαμπά, όταν μεγαλώνοντας κατάλαβες πως σου αρέσουν οι γυναίκες, είχες περιέργεια πώς να είναι ένα αιδοίο, αναστατωνόσουν από το γυναικείο άρωμα, μαζί με τους συμμαθητές σου  -ήσουν δεν ήσουν 13- , και τσοντάρατε όλοι,  για να αγοράσει ο πιο θαρραλέος της παρέας το πολυπόθητο Playboy, σκέφτηκες έστω για μια στιγμή, να τσιμπουκώσεις τον κολλητό σου τον Μανωλάκη, να δεις μπας και δεν σου αρέσουν οι γυναίκες ; Μα φυσικά και δεν σου πέρασε ποτέ από το μυαλό, ούτε τότε, ούτε αργότερα. Γιατί ήξερες τι σε καυλώνει, δεν είχες απορία, δεν είχες την ανάγκη να πηδηχτείς με τους φίλους σου, για να νιώσεις σίγουρος πως σου αρέσουν οι γυναίκες. Γιατί λοιπόν να το κάνω εγώ; ’’

Όλα είναι ένστικτα και, καθώς μεγαλώνεις, ωριμάζεις μαθαίνεις, συνειδητοποιείς, αντιλαμβάνεσαι τι είναι φυσιολογικό για το σώμα σου, για την ψυχή σου. Αν φερθείς με ειλικρίνεια στον εαυτό σου, θα φερθεί και αυτός ειλικρινά σε σένα. Τέρμα το κρυφτούλι, με τα στερεότυπα που άλλοι στρίμωξαν στο πίσω μέρος του μυαλού σου’’.

Τί απέγεινε η Στεφανία, το πρώτο κορίτσι που έκανα σεξ; Σήμερα η Στεφανία είναι παντρεμένη με τον Σπύρο. Έχει και έναν γιό, τον Ανδρέα. Ζει στην Λευκωσία, και γνώρισε τον άνδρα της από κοινή παρέα. Ο Σπύρος δεν έχει ιδέα για τον πρότερο βίο της γυναίκας του. Η Στεφανία ζει αυτό που είχε υποσχεθεί στον εαυτό της. Λογικά οι επιλογές της θα την κάνουν ευτυχισμένη. Μακάρι. Επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω.

(συνεχίζεται)