Ασυμβίβαστες πτυχές του έρωτα

Ο Δήμος με παρακάλεσε θερμά για ένα πράγμα. Να μην τον αφήσω. Να μην τον βγάλω από την ζωή μου. Μου υποσχέθηκε πως δεν θα με φέρει σε δύσκολη θέση ποτέ. Πως απλά, έχει σημασία γι αυτόν να υπάρχω στη ζωή του. Αμφιταλαντεύτηκα πολλές φορές για την συμπεριφορά μου απέναντι του. Κάποιοι μου είπαν, μην του στερήσεις και αυτό, είναι το λιγότερο που σου ζητάει. Άλλοι μου είπαν, φύγε μακριά του, θα κολλήσει χειρότερα, μόνο κακό του κάνει να σε βλέπει, να κάνει πράγματα μαζί σου..

Λίγες μέρες αργότερα , έφυγα για την Μύκονο μαζί με την Στίλβη. Η Στίλβη είχε σπίτι στο κοσμοπολίτικο νησί.Tο αρχικό σενάριο βέβαια, ήταν να πάει στη Μύκονο μαζί με την Αθηνά, την τότε σχέση της, μόνο που ορμώμενη από τα ασυμβίβαστο πνεύμα της, η Στίλβη, ένα όμορφο πρωινό, ξεφούρνισε στην Αθηνά πως θέλει, λέει, να πάει «διεισδυτικές» διακοπές. Εσείς θα ρωτήσετε φυσικά, τι είναι οι διεισδυτικές διακοπές. Την ίδια ακριβώς απορία είχα και εγώ, και η Αθηνά. Η Στίλβη δίχως, φόβο και πάθος  μας εξήγησε πως στις διεισδυτικές διακοπές συμπεριλαμβάνεται εκτός από την μόνιμη σχέση,  το φλερτ, το σεξ, με γνωστούς, με άγνωστους, με άνδρες, με γυναίκες, με Έλληνες, Γάλλους, Πορτογάλους. Τι να κάνει και Αθηνά, αφού συνήλθε από το σοκ, υπο-χώρησε. Και έτσι χωρίσανε, περιστασιακά ,αφήνοντας το μέλλον να δείξει. Εννοείται πως η Αθηνά δεν καταδεχόταν να πάει στην Μύκονο, με την «γκόμενα – φίλη- fuckbοdy – απόψε κοιμήσου μόνη εγώ κοιμηθώ στου μπάρμαν», όσο για την Στίλβη,  εννοείται ,πως δεν θα άφηνε για κανέναν και για τίποτα τις “ crazy summer nights at Cavo Paradisso”. Για τον λόγο αυτό ξεκίνησε αμέσως την αναζήτηση  μιας φίλης, χωρίς υποχρεώσεις και δεσμεύσεις, κάτι που εκείνη τουλάχιστον την περίοδο φαινόταν να αντικατοπτρίζεται ιδανικά στο πρόσωπο μου. Άσε που ευκαιρία έψαχνα για να ξεφύγω από όλα.

Στην Μύκονο, γνώρισα τον «πλατωνικό» έρωτα. Ερωτεύτηκα τον Φάμπιο, έναν performer Drag Queen από την Ιταλία. Ένας από τους καλύτερους και πιο δημοφιλής performer του Μιλάνο. Δεν ήταν τραβεστί, ούτε πόρνη. Μεταμφιεζόταν σε γοητευτική γυναίκα, για τις ανάγκες των σόου, και ήταν υπέροχος, εντυπωσιακός, λαμπερός πάνω στην σκηνή. Δεν έκανε βίζιτες, ούτε σκόπευε να χειρουργηθεί κάποτε σε γυναίκα. Αυτή ήταν η δουλειά του, να διασκεδάζει τον κόσμο. Τις νύχτες, ανέβαινε στην σκηνή υποδυόμενος μεγάλες σταρ του Χόλυγουντ., Ο χώρος πλημμύριζε από την λάμψη του, ήταν αγνώριστος, αστραφτερός, θηλυκός, με το πιο αντιφατικό βλέμμα που είχα δει ποτέ. Στον Φάμπιο ερωτεύτηκα την θηλυκότητα που έβγαζαν τα μάτια του. Δεν είχα ερωτικές φαντασιώσεις μαζί του. Δεν είχαμε ερωτικές επαφές. Ήταν απλά, ο πιο «γυναικείος» άνδρας που είχα γνωρίσει. Δεν τον λάτρεψα σαν αρσενικό. Τον θαύμαζα. Θαύμαζα τις μεταμφιέσεις του. Το βλέμμα του, μέσα από την μάσκαρα και το make up, ήταν ασυναγώνιστο.

Τότε, ανέλυσα πρώτη φορά τον έρωτα και σας λέω, πως ο έρωτας είναι θαυμασμός. Ο θαυμασμός  δεν έχει φύλο, δεν έχει καν υπόσταση. Ερωτεύεσαι μια γυναίκα, ή ένα τριαντάφυλλο, έναν προορισμό ή μια ιδέα. Ο έρωτας δεν είναι μόνο κάτω από τα σεντόνια, δεν κρύβεται μόνο μέσα σε ζεστά φιλιά, μέσα στο φλερτ, στο αλκοόλ, μέσα σε έναν οργασμό. Κρύβεται εξίσου, μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου, μέσα στην όμορφη θέα ενός τοπίου, μέσα σε στου στοίχους του αγαπημένου σου τραγουδιού. Πόσο μεγάλο λάθος έκανα. Πόσο μεγάλο λάθος κάνουμε όλοι. Ταυτίζουμε τον έρωτα με το πάθος. Ναι, ο έρωτας έχει παθιασμένες πτυχές, μα δεν είναι πάντα μόνο αυτό. Ο έρωτας δεν ολοκληρώνεται πάντα με μια σαρκική επαφή, δεν ολοκληρώνεται με ένα σ’ αγαπώ. Ο έρωτας είναι «η προσπάθεια να κατανοήσεις το ακατανόητο». Αυτό είναι ο έρωτας. Αυτό που ερωτεύτηκα εγώ στον Φάμπιο, ήταν πόσο μια αντρική υπόσταση μπορούσε να πλησιάσει τόσο πολύ την γυναικεία

Χλευάστηκα από πολύ κόσμο, ακόμα και από φίλους. Δεν μπορούν να κατανοήσουν όλοι τις πολλαπλές εκφάνσεις του έρωτα, όπως τις αντιλαμβανόμουν εγώ. Δεν μπορούσαν να καταλάβουν, τι «θαύμαζα» στον Φάμπιο.  Δεν πειράζει. Εξακολουθώ να τους αγαπώ και να τους νοιάζομαι. Αγαπώ και νοιάζομαι την αδυναμία του να καταλάβουν. Οι άνθρωποι είναι τόσο επιφανειακοί ορισμένες φορές. Δεν φταίνε αυτοί. Έτσι έμαθαν. Έτσι μεγάλωσαν. Ο Δήμος, αρνούταν να δεχθεί τις προτιμήσεις μου. Ωστόσο δεν ζήλευε τις άλλες γυναίκες, δεν τις έβλεπε ανταγωνίστηκα. Δεν ζήλευε ούτε τον Φάμπιο, δεν τον μετρούσε για άνδρα, ούτε για γυναίκα. Ζήλευε τους άνδρες. Τους str8 άνδρες. Μόνο από εκείνους ένοιωθε απειλή, δίχως να λογαριάζει πως εκείνοι ήταν αδιάφοροι για μένα.

Μήπως ήρθε η ώρα να σταματήσεις να συγκρίνεις το οτιδήποτε σε σχέση με σένα;

(συνεχίζεται)