Τις ώρες που διαβάζετε αυτό το άρθρο, θα έχετε ήδη ερωτευτεί αρκετούς άντρες. Θα έχετε ξε-ερωτευτεί, θα έχετε παρατήσει, θα σας έχουν παρατήσει, ίσως και να έχετε παντρευτεί, ίσως και να έχετε χωρίσει, θα έχετε κάνει πολλά δηλαδή στο όνομα του έρωτα. Άρα καιρός να κάνετε κάτι και για το μέλλον σας.

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι να διαβάσω αυτό το βιβλίο απορούσα με τις ψυχρές εκτελέστριες που το μόνο που κοιτάζουν σε έναν άνδρα είναι το πορτοφόλι του και βλέπουν τον γάμο σαν επένδυση. Μα είναι ευτυχισμένες; Συμφωνούσα, βέβαια, ότι από το να ερωτευτείς κάποιον για την ομορφιά του είναι προτιμότερο να ερωτευτείς κάποιον για την περιουσία του, με την προϋπόθεση ότι την δημιούργησε ή την αυγάτησε, όχι ότι την βρήκε και την ροκανίζει. Αυτός ο άνδρας είναι έξυπνος ή χαρισματική προσωπικότητα. Ενώ η ομορφιά απλά δίνεται από τη φύση- ο κάτοχός της είναι αμέτοχος.

Θα μου πεις, εκεί που κάθεσαι αμέριμνα ένα πρωινό σε ένα τραπέζι στην παραλιακή να φας μια πάστα και περνάει ένας παιδαράς που κάνει τζόκινγκ και γυρίζει και σου χαμογελά, δεν φταις εσύ που ξαφνικά ακούς πεταλούδες να πεταρίζουν στο στομάχι σου, άγγελους να τραγουδούν και τις ωοθήκες σου να χτυπούν ντινγκ-ντονγκ, χωρίς να μπορείς να κατεβάσεις μπουκιά. Οι άνθρωποι ερωτεύονται γιατί δε μπορούν να κάνουν διαφορετικά. OK. Αλλά μη καταλήξεις να παντρευτείς κιόλας τον τύπο που άλλη δουλειά δεν έχει απ΄το να τρέχει πάνω κάτω για να κάνει σφιχτό πισινό. Εδώ ακριβώς έρχεται το βιβλίο Smart Girls Marry Money (Τα έξυπνα κορίτσια παντρεύονται τα χρήματα) των Ελίζαμπεθ Φορντ και Ντανιέλα Ντρέικ. Είναι γεμάτο συνεντεύξεις από γυναίκες που ερωτεύτηκαν τρελά και παντρεύτηκαν τον έρωτά τους. Ε, και μετά εκείνος ερωτεύτηκε μια πιο νέα, πιο αδύνατη και με μεγαλύτερο στήθος, γιατί αυτήν την πληροφορία έχει στο DNA του να κάνει το αντρικό φύλο. Οπότε εκείνες κατέλειξαν στα σαρανταφεύγα τους μόνες, κουρασμένες, άφραγκες και με ρυτίδες. Μόνη, με ρυτίδες και ταπί; Σε αυτό το σημείο ακριβώς έπεσα με τα μούτρα στο διάβασμα.

Ας δούμε ποια ήταν η αρχική συμφωνία. Οι γυναίκες δίνουν τα παιδιά, οι άντρες τα τρόφιμα. Γι΄αυτό κι οι πλαστικές και τα καλλυντικά κι οι κρέμες για την κυταρρίτιδα. Για να φαινόμαστε νέες και σέξι- άρα τέλειες για αναπαραγωγή. «Οι γυναίκες κάνουν τα πάντα για να κρατήσουν το δικό τους μέρος στην συμφωνία». Αλλά στη διαδρομή η συμφωνία χάλασε. (Εντάξει, μπορεί να την χαλάσαμε εμείς). Με αποτέλεσμα σήμερα «ενώ οι γυναίκες ζητάνε λιγότερα απ΄τους άντρες, οι άντρες ζητούν περισσότερα από εμάς» λένε οι συγγραφείς.Ο ανθρωπολόγος Dawkins ρωτά: «Γιατί οι γυναίκες προσπαθούν τόσο πολύ να δείχνουν όμορφες όταν ένα σωρό άντρες, ξαπλώνουν με τα ιδρωμένα τους μπόξερ για να παίξουν video games;» Στέλνοντάς τες εκείνες με τα στιλέτος τους στην δουλειά; Και χρεώνοντας τις κάρτες τους;

Οι περισσότερες νέες γυναίκες σήμερα απλά ελπίζουν να βρουν έναν τύπο με μια δουλειά. Και φυσικά σκοτώνονται να είναι τόσο hot όσο τις θέλουν τα νέα πρότυπα, αλλιώς δεν θα καταφέρουν να κρατήσουν τον τεμπελχανά. Γιατί απλά δεν υπάρχουν αρκετοί άντρες εκεί έξω. Όπως λέει και ο Νίκολας Κέιτζ στο Moonstruck, «είμαστε εδώ για να καταστρέψουμε τους εαυτούς μας και να αγαπήσουμε τους λάθος ανθρώπους». (Για όσες δεν κατάλαβαν: λάθος άνθρωπος = ο παιδαράς που κάνει τζόκινγκ. Στρίβουμε κατευθείαν το κεφάλι απ΄την άλλη πλευρά και συνεχίζουμε μόνο την αυτοκαταστροφή με πάστα).

Ξέρω τί σκέφτεστε τώρα. Μα είναι δυνατόν σαράντα χρόνια μετά την εμφάνηση του δεύτερου κύμματος φεμινισμού, αυτό που έχουμε να πούμε στην επόμενη γεννιά γυναικών είναι πώς να παντρευτεί κάποιον ευκατάστατο;

WE CAN’T DO IT

Πρώτα υπήρχε μόνο το παραμύθι της Σταχτοπούτας, στην κλασσική του μορφή με τον πρίγκηπα φεουδάρχη. Μετά άλλαξε λίγο, έγινε «ας είναι φτωχός ο πρίγκιπας, μπορώ να τα καταφέρω μόνη μου». Και γιατί μπορούμε να πετύχουμε; Γιατί το είδαμε στην Όπρα. «Αλλά αν κοιτάξουμε τα νούμερα, η γυναίκα δεν είναι ίση με τον άνδρα στην εργασία. Απλά δουλεύει για τον άνδρα» λέει το «Smart Girls Marry Money». Όλες οι παγκόμιες έρευνες δείχνουν ότι οι γυναίκες με μεταπτυχιακά και τα μάστερ κερδίζουν λιγότερα από τους άντρες τελειόφοιτους λυκείου. Το Institute for Women’s Policy Research ανακοίνωσε ότι κατά μέσο όρο μια γυναίκα κερδίζει $225.000 ετησίως την στιγμή που ένας άντρας κερδίζει $750.000. Σε απλά μαθηματικά: Ένας άντρας σε όλη του τη ζωή κερδίζει τρεις φορές όσα κερδίζει μια γυναίκα.

Ας το παραδεχτούμε. Δεν έχουμε βγει ούτε μια φορά με τις γόβες στον δρόμο να διαδηλώσουμε για ίσες αμοιβές. Δεν είμαστε γεννιά ακτιβιστριών, πάει και τελείωσε. Οπότε «αν βασιστείς στην καριέρα σου και παντρευτείς μόνο από αγάπη χωρίς να κοιτάξεις να κερδίσεις κάτι με τον γάμο, τότε καταλήγεις εγκαταλελειμένη κι άφραγκη» επαναλλαμβάνουν οι συγγραφείς Ελίζαμπεθ Φορντ και Ντανιέλα Ντρέικ και στην περίπτωσή μου, λειτουργεί σαν λοβοτομή.

Μια απ΄τις συμβουλές του βιβλίου που με κέρδισαν ήταν: να μην μείνουμε ποτέ με έναν άντρα που δεν έχει δημιουργηθεί αλλά έχει δυνανατότητες, και να μην τον στηρίξουμε για να φτιαχτεί οικονομικά. Κι αυτό γιατί όλες οι έρευνες δείχνουν ότι όταν η περιουσία του αυξάνεται, αρχίζει να ψάχνει για καινούρια σύντροφο. Τα χρήματα φέρνουν αυτοπεποίθηση, περισσότερο sex apeal και περισσότερες ευκαιρίες. Πίσω από κάθε επιτυχημένο άντρα βρίσκεται μια γυναίκα δυστυχισμένη και τρεις τέσσερις νεότερές της που θα γευτούν την επιτυχία του. Το σενάριο το έχω δει αρκετά τριγύρω. Τελικά πάντα ένας άντρας θα παρατήσει τη γυναίκα που τον έφτιαξε οικονομικά, ίσως κι από κομπλεξισμό, το ίδιο κόμπλεξ του πέους για το αιδοίο απ΄το οποίο βγήκε, όπως γράφει η δική μας Λιλί Ζωγράφου.

Ωραία, θα μου πείτε. Και στο παρελθόν η υπέρτατη πορνεία ήταν ο γάμος. Όποια το αντέχει ο οργανισμός της να παντρευτεί κάποιον πλούσιο με τον οποίο δεν είναι ερωτευμένη, ας το κάνει. Οι υπόλοιπες είμαστε ρομαντικές κι αγαπησιάρες. Ναι. Αλλά.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΝΕ ΑΓΑΠΗ

Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο έρωτας δεν είναι συναίσθημα. Είναι ένα πρωτόγωνο ένστικτο και μια βιοχημική αντίδραση. Οι επιστήμονες σκάναραν εγκεφάλους ανθρώπων που δήλωναν ερωτευμένοι. Και βρήκαν το love center, μια περιοχή όπου βρίσκεται στην περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τις πολύ βασικές λειτουργείες μας, όπως ο ύπνος,η αναπνοή και το περπάτημα. Ενεργοποιείται με κάποιον τρόπο που έχει να κάνει με το ανθρώπινο άγγιγμα (οπότε φαντάζεστε τί γίνεται με το σεξ με μεικτό τραχηλικό, κολπικό και κλειτοριδικό οργασμό). Συρρέει περισσότερο αίμα από τον υπόλοιπο εγκέφαλο, παρατηρείται υψηλός μεταβολισμός και στέλνονται από εκεί τα φυσικά ναρκωτικά του σώματος, ντοπαμίνη, επινεφρίνη, οξυτοκίνη και ουπς, έχεις όλα τα συμπτώματα ότι είσαι ερωτευμένη. Ένταση, χτυποκάρδι, εφίδρωση. Αν όλα πάνε καλά με τον τύπο άρα το τριπ είναι καλό,ok, κολυμπάς στην σεροτονίνη σου πιστεύοντας ότι αυτός ο άντρας είναι που σε κάνει ευτυχισμένη.

Aπό την εποχή των σπηλαίων, οι άνθρωποι που είχαν υψηλά επίπεδα από τα ναρκωτικά της αγάπης ήταν εκείνοι που ζευγάρωναν περισσότερες φορές. Οι ανθρωπολόγοι λένε σήμερα ότι ο έρωτας είναι βιολογική λειτουργία που εντάσσεται στην λειτουργία της αναπαραγωγής. Μια ορμή, ένα ένστικτο. Τόσο δυνατό που για χάρη του μπορεί να παραμελήσεις τον εαυτό σου, τους φίλους σου ή τα παιδιά σου. Και φυσικά «πολλά κορίτσια θα τρελαθούν ψάχνοντας τον Ένα και Μοναδικό». «Είναι πραγματικά ένα πολύ πρωτόγωνο «συναίσθημα» για να χτίσεις πάνω του μια ζωή με έναν άλλον άνθρωπο» ξεκαθαρίζουν οι Φορντ και Ντρέικ. Γιατί όταν φύγει ο έρωτας, θα πρέπει να πάρεις διαζύγιο. Το είχε πει και η ηθοποιός Eva Gabor: «το να παίρνεις διαζύγιο από έναν άντρα απλά επειδή δεν τον αγαπάς, είναι σχεδόν τόσο ανόητο όσο να το παντρεύεσαι επειδή τον αγαπάς».

Ξανασκάναραν τον εγκέφαλο των ανθρώπων που πήραν μέρος στα πειράματα κι έλεγαν ότι τους έφυγε ο έρωτας. Και βρήκαν ότι ο εγκέφαλος είναι προγραμματισμένος, ότι κι αν συμβεί στην ζωή σου, να ξαναβρεί την βιοχημική ισορροπία του σε 18 με 24 μήνες το πολύ. Και τότε κάνεις πολύ διαφορετικές σκέψεις για τον αγαπημένο σου, ο οποίος ξαφνικά δεν είναι ο ένας και μοναδικός που γνώρισες αλλά κάποιος άλλος – πιο κοινός, πιο χαζός και πιο κοντός. Φυσικά υπάρχουν τα ζευγάρια που μένουν για πάντα μαζί. Αλλά τους κρατά μαζί η κουλτούρα τους, η οικογένεια, η θρησκεία, η αλληλοεκτίμηση και τα θετικά του να έχεις έναν άνθρωπο να μιλάς στο τέλος της μέρας. Δεν κυνηγούν το high του έρωτα, αλλά την αληθινή συντροφικότητα.

Ο ανθρωπολόγος David Buss μας το κάνει λιανά: «Για να διατηρηθεί ο γάμος τα ζευγάρια πρέπει να μείνουν πιστά. Να κάνουν παιδιά μαζί. Να έχουν ικανοποιητικά οικονομικά έσοδα. Να είναι ευγενικοί, γενναιόδωροι, και με κατανόηση. Και ποτέ να μην αρνηθούν ή να παραμελήσουν την σεξουαλικότητα του συντρόφου τους». Μιλάμε για πολύ φιλόδοξο πρότζεκτ.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΕ ΤΟΝ ΓΑΜΟ ΣΟΥ

Το βιβλίο με έπεισε. Ναι, θα παντρευτώ έναν πλούσιο! Αλλά είναι σίγουρο ότι θα θέλει κι εκείνος να παντρευτεί εμένα; Γιατί δεν είχα και πολλές προτάσεις γάμου από εκατομμυριούχους μέσα στο 2010. Εμμέσως πλην σαφώς οι συγγραφείς με πληροφορούν ότι έφταιγε που μέχρι τώρα πήγαινα στα μέρη που σύχναζαν ποταποί ασήμαντοι άντρες. Άρα με κάποιον από αυτούς έβγαινα, άρα ξεκινούσα να έχω σωματική οικοιότητα και δέσιμο μετά την πρώτη αγκαλιά άρα ο βιοχημικός μου αντιδραστήρας από άφραγκο θα πυροδοτείτο, άρα ήμουν καταδικασμένη να παντρευτώ στην ψάθα. «Αλλά δεν είναι αργά να βρούμε τον άντρα που ψάχνουμε. Πολλές σήμερα παντρεύονται πρώτη φορά στα σαράντα τους, στα πενήντα, ακόμη και στα εξήντα».Το μόνο που πρέπει να κάνω είναι δείχνω καμιά εικοσαριά χρόνια μικρότερη. Μασάζ, βλεφαροπλαστικές, ανάπλαση κόλπου είναι οι τρεις σύγχρονες έννοιες που αναλύει εκτενέστατα το βιβλίο. Η κοινωνία θέλει τις γυναίκες σήμερα νέες, διαχρονικές, αέναες. Διαφορετικά οι άνδρες (αλλά κυρίως οι άλλες γυναίκες) τις κριτικάρουν. «Εν ανάγκη, πάρτε το λίπος απ΄τον πισινό και το βάλετε στο στήθος σας» καταλήγουν οι συγγραφείς. (Δεν είναι κακή ιδέα).

Ένα άλλο βιβλίο, το How to marry a multi-millionaire συμβουλεύει να σταματήσουμε το κάπνισμα, να παίρνουμε αμφεταμίνες (ναρκωτικά δεν είναι αυτά;) και να κάνουμε 3 με 5 ώρες αεροβική τη μέρα (Ιησούς Χριστός). Θα ξέρω ότι είμαι αρκετά αδύνατη μόνο «όταν γίνομαι αόρατη καθώς στέκομαι στο πεζοδρόμιο». Μπορεί τώρα να βρω όντως πλούσιο άντρα με όλα αυτά, αλλά μπορεί και να εξατμιστώ, τις πιθανότητες τις βλέπω 50-50. Φυσικά μετακομίζουμε σε ακριβή γειτονιά και βγαίνουμε σε ακριβά μέρη γιατί ο Ωνάσης έλεγε «αν θέλεις να γίνεις πλούσιος, ζήσε με τους πλούσιους, ακόμη κι αν χρειάζεται να μένεις σε σοφίτα».

Πολύ μεγάλη σημασία έχει και το πώς θα συστηθούμε στον πλούσιο γαμπρό. Τι είμαστε: Στοχαζόμενη Συγγραφέας; Σπορτίφ Ιστιοπλόος; Γητεύτρια των Αλόγων; (Μη συστηθούμε πάντως ως Φτωχιά Καριερίστα). Τα χόμπι μας έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα. Το βιβλίο δίνει οδηγίες και τι να φοράμε (άσπρα πουκάμισα και καλοραμένες pencil φούστες), τι να μαγειρεύουμε (κάτι που δε μπορούμε να προφέρουμε) ακόμη και πώς να διακοσμούμε το διαμέρισμά μας (τα μικροσκοπικά σαπούνια στο μπάνιο για κάποιο λόγο “παίζουν” πολύ στα βιβλία με αυτό το θέμα, οπότε προσωπικά ξεκινώ με αυτά κι αφήνω για το τέλος την ανάπλαση κόλπου- εσείς κάντε ότι καταλαβαίνετε).

«Κι όταν βρούμε τον άντρα που μπορεί να μας εξασφαλίσει κι είμαστε σίγουρες ότι μπορούμε να ζήσουμε μαζί του, τότε παλεύουμε σαν δαιμονισμένες για να τον έχουμε» λένε οι συγγραφείς. Σε μια συνέντευξη του βιβλίου κάποια έφτασε στο σημείο να κάνει ακόμη και τρίο με την γυναίκα που ερωτεύτηκε ο μνηστήρας της λίγο πριν τον γάμο για να μην τον χάσει…

Πάντως υποτίθεται μπορούμε να επισπεύσουμε τον πλούσιο γάμο μας διαλέγοντας τα κατάλληλα επαγγέλματα: γκουβερνάντα (ο Ρόμπιν Γουίλιαμς και ο Ίθαν Χοκ παντρεύτηκαν τις δικές τους), μπαργούμαν (ο Ματ Ντέιμον παντρεύτηκε την δική του), personal assistant (ο Κρίστιαν Μπέιλ παντρεύτηκε της Γουαϊνόνα Ράιντερ), μεσίτρια (σε καλές γειτονιές), πωλήτρια μπουτίκ (στη Βουκουρεστίου), δημοσιογράφος που γράφει για celebrities. Επί τη ευκαιρεία, να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτό είναι το τελευταίο μου άρθρο για σχέσεις κι από τον άλλο μήνα θα έχω σελίδα με κοσμικά. Ciao.

(δημοσιεύτηκε στο Marie Claire GR)