γράφει ο Χοσέ Αβησσυνός
Το Αισθησιακό Κοράνι
Καθώς πολλά από τα εξωτικά έθιμα που περιγράφω έχουν την προέλευσή τους στο Κοράνι, είναι μάλλον σκόπιμο να γίνει μια θρησκειολογική παρενθέση που θα επεξηγεί αρκετά μυστήρια του μουσουλμανικού τρόπου ζωής. Το Κοράνι, βλέπετε, δεν αποτελεί μόνο ένα θρησκευτικό βιβλίο – είναι ταυτόχρονα το σύνταγμα και οι νόμοι του Βασιλείου (η λεγόμενη Σαρία). Ξεκινώ λοιπόν την εμβριθή μελέτη μου και ας είναι ο Θεός φιλεύσπλαχνος μαζί μου, γιατί αν είναι όντως μουσουλμάνος, τα όσα γράψω παρακάτω είναι βέβαιο πως θα μου εξασφαλίσουν μια διακεκριμένη θέση στην κόλαση.
Ας ταξιδέψουμε λοιπόν κάπου 14 αιώνες πίσω στη Μέκκα, για να συναντήσουμε τον Μωάμεθ. Ο Μωάμεθ έμεινε ορφανός από παιδί· αρχικώς βοσκός και κατόπιν έμπορος, στα σαράντα του αρχίζει να βλέπει οράματα και να μπαίνει στο ρόλο του προφήτη. Η πρώτη φάση της ζωής του είναι μονογαμική: στα εικοσιπέντε του παντρεύεται την πλούσια έμπορο Χαντίτζα, κατά δεκαπέντε χρόνια μεγαλύτερή του, και εκματαλλεύεται την μόρφωση και την οικονομική της ευμάρεια για να ανέλθει και ο ίδιος κοινωνικά. Όταν, είκοσι χρόνια αργότερα η Χαντίτζα πεθαίνει, ο Μωάμεθ αναγκάζεται να μεταναστεύσει στην κοντινή Μεδίνα, έχοντας στο μεταξύ προκαλέσει την οργή των συμπολιτών του με τα κηρύγματά του (ως γνωστόν, ουδείς προφήτης στον τόπο του). Στη Μεδίνα εδραιώνεται και αρχίζει μία σειρά τοπικών πολέμων και συμμαχιών. Ένας προσφιλής τρόπος ενδυνάμωσης των φυλετικών αυτών συμμαχιών είναι να παντρεύεται τις θυγατέρες φίλων ή τις χήρες εχθρών, αφού πρώτα τις αποκαταστήσει με προίκα (εξ ου και το μουσουλμανικό έθιμο να δίνει ο άντρας την προίκα). Στο υπό διαμόρφωση Κοράνι (το οποιο αποτελείται ουσιαστικά από τις προφητείες του Μωάμεθ) αναφέρεται ήδη ότι οι μουσουλμάνοι μπορούν να έχουν δύο, τρεις ή και τέσσερεις γυναίκες, μέτρο απαραίτητο με τόσες χήρες που προκαλούσαν οι πολέμοι και την ανάγκη αύξησης του μουσουλμανικού πληθυσμού. Έλα όμως που ο Μωάμεθ, υπερδραστήριος στα πολιτικά, είχε φτάσει αισίως τις εννιά. Για οποιοδήποτε θνητό αυτό θα ήταν πρόβλημα, όχι όμως για τον Μωάμεθ, που ας το πούμε έτσι, είχε και το καρπούζι και το μαχαίρι. Βγάζει λοιπόν νέα προφητεία, η οποία λέει ότι ο προφήτης εξαιρείται του προηγούμενου κανόνα και ότι ως προς τις συζύγους έχει κάρτα απεριορίστων.
Νέο πρόβλημα ανακύπτει στην πορεία: του Μωάμεθ του γυαλίζει η Ζέναπ, η οποία όμως τυγχάνει γυναίκα ενός υιοθετημένου γιού του, και άρα εν ευρεία έννοια κόρη του. Το να παντρευτεί την κόρη του θα ήταν σκάνδαλο μεγάλο, ιδίως καθώς ήταν ήδη παντρεμένη. Όμως, όπως είδαμε, ο Μωάμεθ είχε τα μεγάλα μέσα. Η επίσημη παράδοση υποστηρίζει ότι το ζευγάρι ήταν αταίριαστο και ότι αφού χώρισε, ο Μωάμεθ παντρεύτηκε την ωραία Ζενάπ για να την αποκαταστήσει. Οι φήμες λένε ότι ο υιοθετημένος γιός ψιλοαναγκάστηκε να χωρίσει. Όπως και να’χει ένα σούσουρο είχε γίνει για τον προφήτη. Ο τελευταίος δεν τα σήκωνε αυτά και ζήτησε αμέσως προφητεία παραγγελιά. Πράγματι ο Αλλάχ υπέδειξε (33:37-40) ότι πάντρεψε τον Μωάμεθ με την Ζενάπ προκειμένου να δείξει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα στο να παντρεύονται οι πιστοί τις συζύγους των υιοθετημένων γιών τους· ψέγει, μάλιστα, τον Μωάμεθ γιατί είχε ηθικούς ενδοιασμούς για το θέμα. Και για να τελειώνουμε με το ζήτημα (λέει πάντα ο Αλλάχ), ο Μωάμεθ δεν είναι πατέρας κανενός, είναι ο αγγελιοφόρος μου και αν δεν σας αρέσει θα καείτε στην κόλαση, άντε μην τα πάρω τώρα. Αυτές ήταν εποχές, που ο Θεός έλυνε αυτά τα ζητήματα στο άψε σβήσε…
Τέλος πάντων, για να τελειώνουμε με τον Μωάμεθ και τις συζύγους τους, ας αναφερθούμε τέλος στη Άϊσα, την πιο αγαπημένη από όλες, αυτήν που σύμφωνα με την παράδοση τον καταλάβαινε καλύτερα (όταν κάποτε της είπε «τι θα σε πείραζε αν πέθαινες πριν από μένα; Θα σε έθαβα και θα προσευχόμουν πάνω από το μνήμα σου», εκείνη συμπλήρωσε «και μετά θα πήγαινες να πάρεις καινούργια σύζυγο»· όντως, φαίνεται τον ήξερε καλά.) Μικρή λεπτομέρεια: όταν ο Μωάμεθ την παντρεύτηκε ήταν εννεά χρονών, επαινείται μάλιστα για το γεγονός ότι ήταν η μόνη παρθένα από τις συζύγους του Μωάμεθ. Τον καιρό εκείνο το έθιμο αυτό ήταν συνηθισμένο μεταξύ των βεδουίνων. Οι εποχές αλλάξαν, όμως η ζωή του Μωάμεθ συνέχισε να αποτελεί το φωτεινό παράδειγμα για τους απανταχόθεν πιστούς. Μέχρι πέρυσι διάβαζα κατά καιρούς άρθρα για ογδοντάχρονους που παντρεύονταν δεκάχρονες, τα οποία, πάντως, για να φθάσουν στις εφημερίδες σημαίνει ότι προκαλούσαν το κοινό αίσθημα. Κάποια στιγμή έγινε μια προσπάθεια να καθιερωθεί ως ελάχιστη ηλικία για γάμο τα δεκατρία. Αχ Άϊσα, στα δεκατρία σου εσύ έκανες ήδη ψυχανάλυση στον Μωάμεθ…
Το Τηλεπαθητικό Φλερτ
Επιστρέφουμε στη σύγχρονη εποχή. Είχα μπροστά μου ένα αμείλικτο ερώτημα: είναι όλοι οι γάμοι προϊόν συνοικεσίου; Είχα ακούσει ότι υπήρχαν, έστω ελάχιστα, ζευγάρια που είχαν παντρευτεί από έρωτα (κάτι που έπρεπε να αποκρύψουν τεχνηέντως κατά τη διαδικασία του γάμου). Πώς είχαν λοιπόν γνωριστεί; Έχω ξεχάσει να αναφέρω ότι η συνύπαρξη ανδρών και γυναικών στον ίδιο χώρο είναι εξαιρετικά σπάνια. Το Βασίλειο δεν διαθέτει νυχτερινή ζωή: μπαρ, κλαμπ, κινηματογράφους, θέατρα, γενικά χώρους τέχνης και οτιδήποτε έχει σχέση με αλκοόλ. Το μόνο που διαθέτει είναι εστιατόρια και καφέ, ακόμη όμως και αυτά είναι χωρισμένα σε δύο τμήματα: για άντρες και για γυναίκες/οικογένειες. Επίσης δεν διαθέτει μέσα μαζικής μεταφοράς και η ζέστη κάνει το περπάτημα στους δρόμους αφόρητο. Ο μόνος χώρος σχετικά ελεύθερης κοινωνικής συνεύρεσης είναι τα εμπορικά κέντρα. Ακόμη όμως και αυτά συχνά απαγορεύουν την είσοδο σε ελεύθερους άντρες και εξάλλου αποτελούν αγαπημένα στέκια της θρησκευτικής αστυνομίας. Όπως καταλαβαίνετε το φλερτ είναι δύσκολη υπόθεση.
Το πρώτο πράγμα που μου έκανε εντύπωση είναι το πόσο είχαν εξασκήσει το βλέμμα τους τα αρσενικά. Ενιότε ένα κολακευτικό σχόλιο θα συνόδευε το πέρασμα μιας μαυροντυμένης φιγούρας, η οποία στα δικά μου μάτια ήταν σχεδόν ίδια με όλες τις άλλες μαυροντυμένες φιγούρες που κυκλοφορούσαν τριγύρω.
«Ωραίο γκομενάκι αυτό.»
«Καλά πώς το κατάλαβες;»
«Δεν είδες πόσο προσεγμένα ήταν τα δάχτυλά της; Εξάλλου έχει σωματάρα.»
Το πιο αναγνωρίσιμα σημεία μιας γυναικείας φιγούρας είναι πρώτα απ’ όλα τα μάτια (δεν είναι τυχαίο πως έχουν συνήθως βαρύ make-up) και έπειτα τα χέρια και τα πόδια. Από τα συνοδευτικά διακρίνονται μόνο τσάντα και τα παπούτσια. Μέσα στα εμπορικά κέντρα υπάρχει και ένα ποσοστό γυναικών που αφήνουν το πρόσωπό τους ακάλυπτο, σίγουρα όμως είναι η μειοψηφία. Επίσης το μαύρο γυναικείο ένδυμα που καλύπτει όλο το σώμα, η αμπάγια, κυκλοφορεί τελευταία με διάφορες παραλλαγές, λίγο χρωματάκι ή κάποιο σχέδιο στα μανίκια ή την πλάτη. Τούτο προκαλεί τη μήνη των μουτάουα που ενίοτε κάνουν έφοδο στα σχετικά κασταστήματα και κατάσχουν οποιδήποτε ένδυμα έχει πάνω του χρώμα.
Το δεύτερο σημάδι εξάσκησης των αντρών είναι η ετοιμότητα που έχουν να φλερτάρουν, τη στιγμή που θα παρουσιαστεί και η παραμικρή ευκαιρία. Το χαρακτηριστικό αυτό είναι συχνά εξαιρετικά δυσάρεστο σε δυτικές γυναίκες που ταξιδεύουν μόνες τους σε αραβικές χώρες. Οι δυτικές, που συνήθως δεν καλύπτουν το πρόσωπό τους, θεωρούνται στο σύνολό τους μάλλον ελευθέρων ηθών και προφανώς τραβούν την, συνήθως ανεπιθύμητη, προσοχή των αντρών.
Το στοιχείο, όμως, που έχει καταστήσει το φλερτ ουσιαστικά δυνατό στις μέρες μας είναι η τεχνολογία. Εκτός από το ίντερνετ, τα περισσότερα κινητά έχουν αυτήν την θαυμαστή εφαρμογή που λέγεται bluetooth. Όταν επισκέπτομαι ένα εμπορικό κέντρο και έχω το bluetooth μου ενεργοποιημένο αρχίζω να κατακλύζομαι από μηνύματα. Δυστυχώς τα περισσότερα είναι στα αραβικά και δεν τα καταλαβαίνω, αρχίζω όμως και κόβω φάτες τριγύρω. Βλέπω άνδρες και κορίτσια που είναι αφοσιωμένα στο κινητό τους και διασταυρώνουν κρυφά βλέμματα. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα καταφέρουν να ανταλλάξουν μερικές φευγαλέες κουβέντες και φυσικά θα συγκρατήσουν τον αριθμό του κινητού που μπορεί να εξασφαλίσει αρκετές νύχτες αγρύπνιας.
Ένας δεύτερος πιο παραδοσιακός τρόπος ερωτοτροπίας είναι στην κίνηση. Ελλείψει νυχτερινής ζωής, υπάρχουν δυο-τρεις δρόμοι στην πόλη που κάθε Τετάρτη και Πέμπτη βράδυ κατακλύζονται από αυτοκίνητα γεμάτα με θερμόαιμους νεαρούς. Σε λίγο οι δρόμοι φρακάρουν και δεν κινείται τίποτα, αλλά αυτό είναι ακριβώς το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Στόχος είναι να πλευρίσεις ένα αμάξι με γυναίκες. Πώς το γνωρίζεις όταν τα πίσω τζάμια των αυτοκινήτων είναι φιμέ και οι γυναίκες απαγορεύεται να οδηγούν; Εκτός από τη απαραίτητη διαίσθηση, υπάρχει ένα διακριτικό σημάδι που υποδεικνύει την παρουσία γυναικών, ένα ελαφρώς μισάνοιχτο παράθυρο. Οι σύγχρονοι πειρατές δεν κάνουν ρεσάλτο, αλλά προσπαθούν να ανοίξουν κουβέντα, στα όσα δευτερόλεπτα που έχουν στη διάθεσή τους, και να ρίξουν τον αριθμό του τηλεφώνου τους μέσα από το παράθυρο. Έχω δει και πιο πρακτικούς, που έχουν τον αριθμό τους κολλημένο διαρκώς στο τζάμι του αυτοκινήτου τους. Μία φορά είχα μια Ισπανίδα φίλη στο αμάξι, που μόλις είχε φτάσει στη χώρα και ήταν μάλλον τρελιάρα. Μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε όταν βγήκε από την οροφή και άρχισε να πιάνει κουβέντα με τα γειτονικά αμάξια…
Το Συζυγικό Σεξ
Θεωρητικά στο Βασίλειο δεν υπάρχει άλλο σεξ πλην του συζυγικού. Γιατί ακόμη και αν δεχτούμε ότι δυο νέοι καταφέρουν να συνάψουν μια διαδικτυακή σχέση, πού θα βρεθούν για τα περαιτέρω; Κανένας άγαμος δεν μένει εκτός της οικογενειακής εστίας και στα ξενοδοχεία πρέπει να προσκομίσουν πιστοποιητικό γάμου. Ακόμη και αν κλείσει ο ένας το δωμάτιο και ο άλλος έρθει στα κρυφά, διατρέχουν πάντα το κίνδυνο να καρφωθούν (κάθε πληροφορία περί μοίχων αξίζει κάπου 100 ευρώ το κεφάλι). Επίσης οι γυναίκες, όπως είπαμε, δεν οδηγούν και δεν υπάρχουν μέσα μαζικής μεταφοράς. Συνεπώς εξαρτώνται πάντα από κάποιον οδηγό, είτε είναι άρρεν συγγενής τους, είτε είναι κάποιος επαγγελματίας. Ο μόνος εφικτός τρόπος για ραντεβού είναι να μεταβούν οι γυναίκες με τον οδηγό τους σε κάποιο εμπορικό κέντρο, και από εκεί να της παραλάβει ο εραστής τους με το δικό του αμάξι. Το αυτοκίνητο μπορεί βέβαια να προσφέρει μια – άβολη, ως γνωστόν – λύση, όμως ο κίνδυνος είναι τόσο μεγάλος που σχεδόν κανείς δεν το αποτολμά (οι ποινές αν σε πιάσουν στα πράσα είναι μερικά χρόνια φυλάκιση και μερικές εκατοντάδες ραβδισμοί, το χειρότερο όμως είναι η κοινωνική κατακραυγή).
Συζυγικό σεξ λοιπόν… Σε μια μυστικοπαθή και συντηρητική χώρα όπως το Βασίλειο, η συλλογή πληροφοριών για το τι συμβαίνει στην κρεβατοκάμαρα θα έπρεπε να είναι αδύνατη. Ή μήπως όχι; Πριν ακόμη έρθω στη χώρα, ξεκίνησα την έρευνά μου διαβάζοντας ένα αμφιλεγόμενο βιβλίο, ονόματι «Τα κορίτσια του Ριάντ». Γραμμένο από μια νεαρή κοπέλα, κάτι ήδη ασυνήθιστο, το βιβλίο αυτό προκάλεσε ντόρο στη Μέση Ανατολή, απαγορεύθηκε στο Βασίλειο (κάτι που συνέτεινε ασφαλώς στη δημοφιλία του), χαρακτηρίσθηκε δε ως το αραβικό Sex and the city. Πράγματι, το βιβλίο διαπραγματεύεται τις ερωτικές ιστορίες τεσσάρων γυναικών, οι ομοιότητες όμως σταματάνε εκεί… Η πιο τολμηρή σκηνή του βιβλίου ήταν η περιγραφή της πρώτης νύχτας του γάμου μίας εκ των ηρωίδων. Ντύνεται λοιπόν η ηρωίδα με προκλητικά εσώρουχα και προετοιμάζεται για μια ολονυχτία πάθους, μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσει ότι ο άνδρας της δεν συγκινείται διόλου και προτιμά να την πέσει για ύπνο.
Η τόλμη της σκηνής δεν έγκειται στα προκλητικά εσώρουχα αλλά στην υπονοούμενη ομοφυλοφυλία του ανδρός (η οποία στην πορεία γίνεται πιο εμφανής.) Μολονότι αρκετά διαδεδομένη στη χώρα, η ομοφυλοφυλία παραμένει όχι μόνο μεγάλο ταμπού, αλλά θεωρείται και έγκλημα. Πολλοί πιστεύουν ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι κάτι αντίστοιχο των τρομοκρατών και πρέπει να τιμωρούνται με θανάτωση. Ευτυχώς για τα γκέι ζευγάρια, οι ευκαιρίες για να συναντηθούν με ασφάλεια είναι πολύ περισσότερες απ’ ότι για τους στρέιτ, οπότε τα σκάνδαλα γενικά αποφεύγονται.
Ας επιτρέψουμε στην πρώτη νύχτα του γάμου. Όπως μου έχουν εκμυστηρευθεί αρκετοί, η πρώτη νύχτα με ένα άτομο που γνωρίζεις μόλις μετά βίας συνήθως εμπεριέχει πολλή αμηχανία. Η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση είναι μηδεμινή, το διαδίκτυο και τα μέσα ενημέρωσης λογοκριμένα και συχνά οι μόνες πληροφορίες στις οποίες μπορείς να ελπίζει η νύφη επαφίονται στην τυχόν τόλμη και παρρησία της μητέρας. Κανονικά η νύφη, όπως συνέβαινε και σε άλλες εποχές, θα έπρεπε να φοβάται μην αποδειχτεί άσχετη στο κρεβάτι. Στο Βασίλειο, όμως, τα πράγματα μπορούν να είναι ακόμη πιο περίπλοκα, μιας και συνήθως είναι ανίδεοι και οι δύο, κάτι που προκαλεί ακόμη μεγάλη ανασφάλεια στον άνδρα.
Σε μια περίπτωση που γνωρίζω, η νύφη αποφάσισε την πρώτη νύχτα του γάμου να κάνει δώρο στον σύζυγό της μία πεολειχία. Εκείνος τη δέχτηκε ασμένως, ιδίως μιας και η σύζυγος φαινόταν πως κατείχε την απαιτούμενη τεχνική. Όταν τελείωσε, σηκώθηκε σοβαρός και της ανακοίνωσε ότι την χωρίζει. «Γιατί;» αναρωτήθηκε εκείνη. «Γιατί είσαι πολύ καλή και προφανώς το έχεις ξανακάνει». Εδώ δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να φανταστώ τι περνούσε από το μυαλό του άνδρα τη στιγμή της πεολειχίας: «Ναι.. έτσι.. συνέχισε.. όχι μη συνεχίζεις.. μη σταματάς… το κάνεις καλά… άτιμη… σε αγαπώ… σε μισώ… αχ τι μου κάνεις… γιατί μου το κάνεις αυτό… αγάπη μου… καριόλα… τελειώνω… τελειώσαμε.» Άβυσσος η ψυχή του ανδρός.
Η παραπάνω περίπτωση δυστυχώς δεν είναι μοναδική. Κάποιος χώρισε τη γυναίκα του μετά από τρεις μήνες γάμου γιατί αποδέχθηκε να κάνει πρωκτικό σεξ μαζί του. Ήταν αλάνθαστο σημάδι ότι είχε εξασκηθεί προγαμιαίως σε αυτό το είδος σεξ. Αλλά και αντίστροφα, μια γυναίκα δεν μπορούσε να αντέξει το γεγονός ότι ο άντρας της ήταν πολύ καλός στο κρεβάτι, αποδείξη ότι είχε στο παρελθόν και άλλες ερωμένες. Ζήτησε και αυτή διαζύγιο.
Θα αναρωτιέστε ενδεχομένως, πώς γίνεται να γνωρίζω αυτές τις λεπτομέρειες, που κανονικά θα έπρεπε να μένουν εντός των τοιχών της κρεβατοκάμαρας. Η απάντηση είναι ότι φροντίζει συνήθως να τις δημοσιοποιήσει ο σύζυγος. Είναι το κερασάκι στην εκδίκησή του, ώστε η κοπέλα να μην μπορέσει να παντρευτεί ξανά…
(συνεχίζεται)
