Η εξαφάνιση του Τζον Αυλακιώτη
To αγόρι- λαμπατέρ κλείστηκε τρία χρόνια στον εαυτό του. Ίσως να είχαν πάει λάθος και τα μαθήματα εσωτερικής ενδυνάμωσης της Φουρνάρισσας που του δίδασκα. (H φουρνάρισσα της γειτονιάς μου. Μια από τους τρεις συμβούλους μου. Λέει διαρκώς: «Eίμαι ερωτευμένη με την πάρτη μου. Με γουστάρω τρελά»). Μια φορά μόνο το αγόρι- λαμπατέρ γνώρισε το κορίτσι-γραμμόφωνο και τα έφτιαξαν. Είχε κι εκείνη το βίτσιο του επίπλου στο σεξ- κάθονταν σε μια γωνιά, παρακολουθούσε τους άλλους να κάνουν σεξ και τραγουδούσε. Η σχέση τους δεν είχε πάθος, εφόσον ήταν ματάκηδες και δεν έκαναν σεξ, αλλά είχε συναίσθημα. Το κορίτσι- γραμμόφωνο μιλούσε όμορφα. «Η μέση ενήλικη φάλαινα έχει μια καρδιά που ζυγίζει περισσότερο από 200 κιλά. Αλλά ακόμη κι έτσι, δε μπορεί να σε αγαπήσει όπως εγώ». Όμως εξαφανίστηκε. Και ξαναεξαφανίστηκε με την δικαιολογία ότι έχασε το κινητό της. Ήταν στην κατηγορία bye bye sexuals. Οι bye bye sexuals σου δίνουν τα πάντα σε λίγες μέρες. Κι ύστερα εξαφανίζονται. Είναι η πιο σίγουρη περίπτωση καψούρας. Κοίτα πώς είναι. Περνάς δέκα μέρες σούπερ με τον άλλον. Και μετά του κάνεις τη ζωή πατίνι. Θα είναι πάντα εκεί. Πολεμάει να ξαναζήσει αυτό που έζησε.
Η ιστορία μου θύμιζε την Εξαφάνιση του Τζον Αυλακιώτη. Ήταν ο γκόμενος της Χριστίνας- παιδευτήκαμε πολύ με εκείνη την αναγνώστρια. Eρωτεύτηκαν ένα καλοκαίρι. Πέρασαν γρήγορα τρεις μήνες. Κι ύστερα άρχισε να μην απαντά στα τηλέφωνα. Όταν κάποιος χάνεται, σχεδόν πάντα μία είναι η εξήγηση: έχει άλλη, ή άλλες. «Χώρισέ τον» έγραφα στην Χριστίνα. «Μα τον χώρισα» έγραφε εκείνη. Υπάρχουν άνθρωποι που πρέπει να τους χωρίζεις πάνω από μια φορά. Είναι οι γνωστοί ως «γκόμενοι-μπούμερανγκ». Τους στέλνεις κι επιστρέφουν πίσω με μεγαλύτερη ταχύτητα.
Μία από αυτές τις επιστροφές του εξομολογήθηκε ότι την απατούσε. Και η Χριστίνα έκλαιγε κι οδύρονταν και τον διεκδικούσε. Όμως τα πράγματα είναι απλά. Αν απατήσει, είναι έξω. Γιατί αν μείνεις, του δίνεις το δικαίωμα να σε απατήσει ξανά. Αφήστε επιτέλους τους μπερδεμένους γκόμενους και γκόμενες. Στην πραγματικότητα θέλουν να ζήσουν το δράμα τους γιατί δε μπορούν να νιώσουν διαφορετικά. Ο έρωτας είναι αρχαιοελληνική λέξη. Προέρχεται από τον ήρωα και την άνοιξη. Εκείνον που ερωτεύεσαι τον κάνεις ήρωά σου, για να σου φέρει την άνοιξη. Τον ήρωα τον θαυμάζεις. Είναι ανώτερο πνευματικά ον. Ένας άνθρωπος σε σύγχηση που δεν καταλαβαίνεις τί λέει και τί εννοεί, δεν είναι ήρωας, είναι ο Εξορκισμός της Έμιλι Ρόουζ.
Κάποτε ο Τζον Αυλακιώτης εξαφανίστηκε για πεντάμηνο. Η Χριστίνα τα είχε χάσει κι έγραφε στο προφίλ της στο fb. «Τριών εβδομάδων». «Τεσσάρων εβδομάδων». «Πέντε εβδομάδων». «Έξι εβδομάδων». Έγραψε κάτι κι εκείνος στο προφίλ του. «Στείρος». (Πραγματικά, επήγει πλέον στο facebook να προστεθεί στο status η επιλογή “in an unhealthy relationship with…»). Αλλά ο Τζον Αυλακιώτης επιστρέφει. Κι εξομολογήθηκε στην Χριστίνα ότι είχε κάνει παράλληλη σχέση. Κι ότι επέστρεψε γιατί δε μπορούσε να ξεχάσει την Χριστίνα. Η τελευταία πάσχιζε να τον καταλάβει. Τί να μπαίνεις τώρα στο τριπάκι του άλλου; Less is more. Οι απλές σχέσεις, είναι και οι όμορφες. «Μου έβγαζες ανασφάλειες» εξηγούσε εκείνος. «Έχουμε πάθος αλλά ψάχνομαι αλλού γιατί φοβάμαι ότι εμείς οι δύο δε θα μπορούμε να είμαστε μαζί για πάντα». Για πάντα; Ο θεσμός του γάμου βγήκε τον Μεσαίωνα και υπόσχεται την αιώνια αγάπη γιατί οι άνθρωποι τότε ζούσαν μέχρι τα 30.«Με αγαπάει» έλεγε η Χριστίνα. «Απλά είναι complicated αρσενικό». (Λες και δεν έχουμε πει σε αυτήν την στήλη ότι οι άντρες είναι πιο απλοί οργανισμοί κι από αμοιβάδα). Όταν εγώ κοντεύω να κάψω το μυαλό μου, ακολουθώ την Άσκηση Φυγής Απ΄το Περίπλοκο του dr Ari. Ο dr Aris λέει να βάζουμε τους περίπλοκους γκόμενους κι εμάς φανταστικά σε μεσημεριανάδικο. Εκεί είναι καλεσμένος ένας απλός και λαϊκός γκόμενος σταρ- εγώ βάζω πάντα τον Πρόδρομο, δεν ξέρω γιατί. Και του λες μπλα μπλα μπλα, περίπλοκα με τον γκόμενό μου. Κι ο Πρόδρομος με το απλό και σοφό του μυαλό λέει αμέσως: «κοπελιά, ο τύπος θέλει και τη γκόμενα- καλό σεξ, θέλει και τη γκόμενα -συναισθηματική καβάντζα». Κι όλα ξεκαθαρίζουν- thanks Πρόδρομε.
Και τώρα ήταν η σειρά μου να πω στο αγόρι λαμπατέρ, που ήταν κι ο αγαπημένος μου αναγνώστης, ότι ok που τον έπεισα να δοκιμάσει να ερωτευτεί. Τώρα έπρεπε να ξεερωτευτεί. Και μπορεί να είχε φάει τέτοια καψούρα και να στενοχωρήθηκε τόσο που δεν έτρωγε όλη μέρα και κάπνιζε τρία πακέτα και δεν ξυρίζονταν κι έφερνε κάπως στον Μωυσή, αλλά αργά ή γρήγορα σε αυτές τις περιπτώσεις έρχεται η μέρα που κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και λες: «ρε δε γαμιέστε όλοι λέω εγώ;» (sex editors including).
(συνεχίζεται)
(δημοσιεύτηκε στην Lifo)
