Θα ξεκινήσω απευθείας, χωρίς λογοτεχνικούς προλόγους, στυλάτες εισαγωγές και επιτηδευμένες παρομοιάσεις: το χειρότερο που μπορεί να σου τύχει είναι ο τσιγκούνης άνδρας. Είναι χειρότερο ακόμα και από το να βγεις με κάποιον και να σου αποκαλύψει πως είναι παντρεμένος, δις διαζευγμένος, με 2 παιδιά –ένα από κάθε προηγούμενο γάμο- και τελεί υπό φαρμακευτική αγωγή για μανιοκατάθλιψη και τάσεις αυτοκτονίας.
Γιατί δεν υπάρχει πιο τραγική εικόνα από το να βγεις με άνδρα και όταν έρθει ο λογαριασμός να απολαμβάνεις το θέαμα να ψάχνει απεγνωσμένα στο πορτοφόλι του (όταν το έχει) για να βρει ακριβώς τα 15 ευρώ που αναγράφει αυτός ότι κόστισαν τα 2 σας ποτά. Και λέμε «όταν το έχει», διότι σε εμένα (που όταν γεννήθηκα οι Μοίρες έλειπαν από την κούνια μου διότι είχαν πάει προφανώς για μπίρες) έτυχε ο «αφηρημένος» που βγήκε πρώτο ραντεβού με γυναίκα και δεν θυμήθηκε να πάρει μαζί του το πορτοφόλι του.
Αυτός είναι ο τύπος άνδρα γνωστότερος ως Mc Cheepy (που ουδέποτε θα προαχθεί σε Mc Dreamy διότι ονειρικοί άνδρες συναντώνται μόνο σε αμερικανικές ιατρικές σαπουνόπερες). Ο Mc Cheepy είναι τσιγκούνης όσο δεν πάει και με την ίδια ευκολία που ξεχνά το πορτοφόλι του λησμονεί επίσης γενέθλια, γιορτές και επετείους και εν τέλει στοιχειώδεις τρόπους savoir vivre.
Η χειρότερη εκδοχή του είναι ο συνειδητοποιημένος Mc Cheepy, αυτός δηλαδή που αναγάγει την καρμιριά σε ιδεολογία με αρχές και επιχειρήματα. Το συνηθέστερο δε από αυτά είναι «η ισότητα των 2 φύλων που επιτρέπει πλέον στην δυναμική γυναίκα της νέας χιλιετίας να πληρώνει αυτή, αποτάσσοντας από πάνω της το στερεότυπο της γκόμενας που την πληρώνουν». Μια άλλη τραγική version είναι ο Sir Mc Cheepy, δηλαδή ο τσιγκούναρος με τίτλο ευγενείας που μεγαλοπιάνεται και θέλει μεγαλεία, χωρίς να βάζει το χέρι στην τσέπη, εκδοχή που για κακή μου τύχη έτυχε να συναντήσω εγώ.
Η καλή μου προαίρεση -και η τυφλοπαρασκευή που έλεγε και η συγχωρεμένη η γιαγιά μου- με οδήγησαν στο να συνάψω σχέση με τον Sir Mc Cheepy, αγνοώντας τους κινδύνους που ενείχε η απόφασή μου αυτή. Και δεν άργησα να διαπιστώσω αυτό που λέει ο σοφός λαός: τσιγκούνης στα λεφτά, τσιγκούνης και στα αισθήματα. Η επέκταση του ρητού στην δική μας περίπτωση ήταν το «τσιγκούνης και στο σεξ». O Mc Cheepy δεν ξέρει να κάνει έρωτα γιατί δεν ξέρει να δίνει. Αρκείται στα λίγα γιατί δεν γνωρίζει πως είναι να χαρίζεις πολλά και αφού το σεξ, πέρα από όλα τα άλλα, είναι μια γενναιόδωρη πράξη απλόχερης μοιρασιάς –μοιράζεσαι κορμί, φιλιά, υγρά, αισθήματα, ηδονή- καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο του είναι ακόμα και το να προσπαθήσει να δώσει κάτι παραπάνω από την απλή διείσδυση. Βαθιά μέσα του ίσως να κλαίει ακόμα και το σπέρμα του. Αυτονόητο είναι δε, πως δεν ξέρει να φιλάει, να αγκαλιάζει, να χαϊδεύει.
Τώρα φτάσαμε στο σημείο που σίγουρα θα με διακόψει κάποιος από εσάς και θα με ρωτήσει το αναπόφευκτο «τι δουλειά είχες λοιπόν με έναν τέτοιο άνδρα;». Σας λέω εξαρχής πως έχετε απόλυτο δίκιο και ως προς την ερώτηση αλλά και ως προς το ύφος της απορημένης απαξίωσης με το οποίο μπορεί να την διατυπώσετε. Γνωρίζετε όμως πολύ καλά και εσείς, από τις προσωπικές σας εμπειρίες, πως η τυφλότητα του έρωτος σε συνδυασμό με το γνωστό μικρόβιο του μαζοχισμού, αυτού που μαζί με την ανεμοβλογιά και τον έρπητα κυοφορούνται μέσα μας και αναμένουν την κατάλληλη στιγμή για να εκδηλώσουν την ασθένεια, δημιουργούν όλες τις απαραίτητες συνθήκες για να δημιουργηθεί μια τόσο αρρωστημένη και λίγη (από όλες τις απόψεις) σχέση.
Για αυτό λοιπόν, σας δίνω ευχή και κατάρα: μην συνάψετε ποτέ ερωτική σχέση με Mc Cheepy. Θα νιώσετε την μιζέρια να μπαίνει μέσα σας και δεν θα σας βγει σε καλό. Τα αγιάτρευτα περιστατικά στο ανδρικό φύλο είναι αμέτρητα και σε τελική ανάλυση με πολύ περισσότερο ενδιαφέρον. Μπορεί να δίνουν απογοήτευση και πόνο αλλά, αν μη τι άλλο, κερνάνε και κανένα ποτό.
Τhe Godmother
