Το καβλάντισμα του Αλέξανδρου και της Άννας στο ίντερνετ δεν είχε κάτι διαφορετικό από τα υπόλοιπα. Έκαναν chat ένα βράδυ και κόλλησαν. “Kai twra poios tha mazepsei ta xymata ap to patwma?” της έγραψε. Ποιος θα μαζέψει τα χύματα απ΄το πάτωμα;

από την Ειρήνη Χειρδάρη

Συνέχισαν τις επόμενες μέρες με phone sex και με horny μηνύματα. Τα μηνύματα τα έστελνε από το ίντερνετ στο κινητό της, οπότε έμπαιναν και οι διαφημίσεις του σάιτ. Δηλαδή:

  • “Ti kanei i kavla mou aftin tin stigmi? (Τι κάνει η καύλα μου αυτή την στιγμή;) ΑΠΙΘΑΝΕΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΤΤΑΚΕΣ; ΣΤΕΙΛΕ ΕPA ΣΤΟ 543040-0,61 E/SMS”.
  • Ή “Se skeftomai kai ginomai skliros amesos. (Σε σκέφτομαι και γίνομαι σκληρός αμέσως). ΑΠΙΘΑΝΕΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΤΤΑΚΕΣ; ΣΤΕΙΛΕ ΕPA ΣΤΟ 543040-0,61 E/SMS”.
  • Ή “Thelw poly na mou ton kaneis mouskema. (Θέλω πολύ να μου τον κάνεις μούσκεμα). AΠΙΘΑΝΕΣ ΡΟΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΤΤΑΚΕΣ? ΣΤΕΙΛΕ ΕPA ΣΤΟ 543040-0,61 E/SMS”.

Mέχρι που άρχισαν να συναντιούνται. Οπότε τα μηνύματα που της έστελνε έγιναν: ‘‘Sxolaw 11, theleis na peraseis gia ligo ap to spiti mou? (Να περάσεις απ΄το σπίτι μου μόνο για λίγο;)

Ούτε για την Άννα ο Αλέξανδρος ήταν μέχρι τότε σημαντικός. Ήταν κάποιος με τον οποίο είχαν απλά μια διαβολεμένα καλή χημεία. Αυτό. Έρχονταν σπίτι της, μιλούσαν λίγο, έκαναν σεξ για ώρες, τελείωνε, και χάνονταν ξανά. Ένας απ΄ όλους αυτούς του στρέιτ που υιοθέτησαν το άλλοτε gay lifestyle και ξημερώνονται στο ίντερνετ για να μπουν στην ουρά για μια πίπα. Enas stin oura gia mia pipa.

Όλα άλλαξαν με ένα τραγούδι. Ένα τραγούδι που έβαλε η Άννα να παίζει την ώρα που έκαναν σεξ. Το τραγούδι έλεγε στα γαλλικά “Ο εραστής γνωρίζει μόνο την ταπείνωση/ δεν έχει επιλογή/ O εραστής ζει για να ικανοποιεί την ερωμένη του/ δεν έχει άλλη επιλογή/ Ο εραστής σ’ αγαπά περισσότερο από τον εαυτό του/ Δεν έχει επιλογή”. Tην στιγμή ακριβώς που έκαναν σεξ, ο Αλέξανδρος βρέθηκε να αναρωτιέται για τους στίχους, κι αν υπήρξε ποτέ εραστής στη ζωή του. Θα ήθελε μια φορά να δοκιμάσει αυτήν την αυτοκαταστροφή, να πάρει μια επιθυμία του και να την κάνει θρησκεία. ‘‘Θέλω να είμαι εραστής σου’’ της ψιθύρισε. Η Άννα έγνεψε καταφατικά κι από εκείνη την στιγμή άρχισε να του κάνει με διαφορετικό τρόπο έρωτα. Κι έτσι τον φυλάκισε για πάντα σ’ ένα μικρό τραγούδι.

Την ένιωθε διαρκώς μαζί του όλη μέρα, στην δουλειά, στο σούπερμάρκετ, στο γυμναστήριο. Ένιωθε την απουσία της. Και κάθε φορά που τη συναντούσε πια για να τελειώσει, έρχονταν ήδη μισοτελειωμένος.
‘‘Ο εραστής χάνει όλη τη δύναμή του’’ έλεγε εκείνο το τραγούδι και το ’χουν πει τόσοι και τόσοι φιλόσοφοι στο παρελθόν. Οι Κινέζοι ταοϊστές κάποτε πίστευαν ότι αυτήν η απορρόφηση της ενέργειας του αρσενικού από το θηλυκό γίνεται με την εκσπερμάτιση. Και προστάτευαν όσο μπορούσαν την διαρροή ενέργειας, με το να κάνουν σεξ χωρίς να εκσπερματώνουν.

Του κόβονταν τα γόνατα πια κάθε φορά που ήταν δίπλα της. Κάθε φορά που έμπαινε μέσα της κύματα ανατριχίλας ταξίδευαν στην σπονδυλική του στήλη κι όταν την σκέφτονταν κατά την διάρκεια της μέρας, πονούσαν τα κόκκαλα του. Δεν φοβόταν το σκοτάδι όπου τον έριχνε η σεξουαλικότητά της, φοβόνταν που δεν είχε άλλη επιλογή. Ήταν ο φυλακισμένος ενός μικρού τραγουδιού. ‘‘Όμως μπορείς να με αγαπήσεις περισσότερο από τον εαυτό σου;’’ τον ρωτούσε διαρκώς η Άννα. Aλλά υπάρχουν τρία είδη έρωτα. Η πολύ δυνατή σεξουαλική έλξη, η ρομαντική αγάπη και η συντροφική αγάπη. Για την πρώτη μιλάμε. Αυτήν παίρνεις και πηδάς μαζί της στην φωτιά. Αλλά, συνήθως, κάποτε, θα την πουλήσεις για τις άλλες δύο. Η Άννα έλεγε όμως ότι ο εραστής, θα προσπαθήσει να φτιάξει και την ρομαντική και την συντροφική του αγάπη πάνω στην δυνατή σεξουαλική έλξη. Οι υπόλοιποι φοβούνται τη φωτιά, έλεγε η Άννα, γι’ αυτό με άλλους έχουν δυνατή σεξουαλική έλξη και με άλλους κάνουν συντροφική σχέση ή παιδιά. Ο πατέρας του Αλέξανδρου, απ΄ την άλλη, σοφός άνθρωπος, του έλεγε ότι στην ζωή μόνο η μαστούρα και η καψούρα πληρώνονται τόσο ακριβά, κι αυτά τα δύο μοιάζουν.
‘‘Δεν σου λέω να μην τα δοκιμάσεις’’ του έλεγε ο πατέρας του, ‘‘απλά να μάθεις να πληρώνεις κύριος κι αδιαμαρτύρητα τους λογαριασμούς σου στο τέλος’’. Το τέλος θα ήταν δύσκολο, το ήξερε ο Αλέξανδρος. Αλλά ως φυλακισμένος ενός μικρού τραγουδιού, δεν είχε επιλογή.

‘‘Μείνε μαζί μου’’ του είπε ένα πρωί η Άννα. Στον έρωτα της σεξουαλικής έλξης, όταν τελειώνει η μέρα και ο καθένας πηγαίνει στο σπίτι του, όλα είναι απλά. Όταν όμως ο ένας ζητά στον άλλον να μείνει, όλα μοιάζουν σύνθετα ξαφνικά. ‘‘Μείνε μαζί μου για πάντα’’ του είπε πάνω στο πάθος της η Άννα. ‘‘Άσε να γίνουμε φίλοι, συγκάτοικοι, σύζυγοι αν θες, εκτός από εραστές’’. Ο Αλέξανδρος φοβόνταν πως δε θα έφταναν ποτέ στις άλλες δυο μορφές έρωτα στις οποίες ήθελε να τον πάει. Ο Αλέξανδρος φοβόταν και τον χρόνο. Ο χρόνος σπάει καρδιές, όχι ο έρωτας. Το καλό είναι να μπορείς να σταματήσεις μια ιστορία πριν την ξεκάνει ο χρόνος ή την ξεφτιλίσει. Όμως δεν είχε πια επιλογή. Ήταν ο φυλακισμένος ενός μικρού τραγουδιού.

‘‘Θέλω να μ΄ αγαπήσεις περισσότερο απ΄ τον εαυτό σου’’ του ζητούσε επίμονα όταν έκαναν σεξ η Άννα. Ήταν παράλογο αυτό που του ζητούσε, ο εραστής δε μπορεί να αγαπά εσένα, αλλά να αγαπά εξίσου και τον εαυτό του; Ή μήπως δεν αγαπά κανέναν απ΄ τους δύο;

Δεν υπέφερε κανείς τους από σύνδρομο εγκατάλειψης. Den ypefere kaneis tous apo syndromο egataleipshs. Δεν εμφάνισε κανείς τους φόβο δέσμευσης. Den emfanise kaneis tous fovo desmefsis. Aλλά πόσο καλά μπορεί να πάει μία σχέση που βασίζεται μόνο στην έντονη σεξουαλική έλξη; H αγάπη, λένε, αν υπερισχύσει, σταματά την κάβλα. Κι η κάβλα, λένε, αν υπερισχύσει, σε σταματά στον δρόμο προς την αγάπη. Σε σταματά λίγο πριν την αγάπη.

Οστόσο δεν έζησαν μεγάλα δράματα. Den ezisan megala dramata. Δεν απάτησαν ο ένας τον άλλον. Den apatisan o enas ton allon. Μάλωναν μόνο για τα καθημερινά. Mallwnan mono gia ta kathimerina. Και μερικές σκηνές ζηλοτυπίας. Kai merikes skines zilotypias.

O Aλέξανδρος και η Άννα είναι σήμερα έξι χρόνια μαζί. Έξι χρόνια πάθους. Έχουν περάσει πολλά, και δύσκολα, και πολύ όμορφα. Έχουν κάνει ένα πανέμορφο κοριτσάκι- “παιδί της κάβλας” το φωνάζει ο πατέρας του. Δε πιστεύουν πια ότι θα χωρίσουν ποτέ. Κι ας πήδηξαν στην φωτιά με μια μόνο επιθυμία τους. Βέβαια ο Αλέξανδρος μου λέει ότι ποτέ δεν έφυγε εκείνο το συναίσθημα κάθε φορά που είναι δίπλα της, ότι είναι μισοτελειωμένος. Κι η Άννα ακόμη κάθε βράδυ παρακαλά για περισσότερη και περισσότερη αγάπη. Tα ζευγάρια της κάβλας πάντα νιώθουν να έχουν δρόμο μπροστά τους. Γιατί είναι πάντα λίγο πριν την αγάπη. Πέντε δευτερόλεπτα απ΄ την αγάπη. Pente defterolepta ap tin agapi.

(δημοσιεύτηκε στη LIFO)