Πιστεύεις με τη μια σ αυτή την «θρησκεία». Θες να μάθεις τι πίνει και να το πιεις κι εσύ, τι τελετουργικά ακολουθεί πριν ανεβεί στην σκηνή (ναι σχεδόν όλοι έχουμε τραμπολίνο πια σπίτι μας)

Η Gay Bi Coach, Strategic Interventionist U.S Ιλένα Μπόγρη μας εξηγεί πως  μεταφράζεται το κύμα των νεογκουρού σήμερα και γιατί όλοι τρέχουν στα σεμινάρια του Tony Robbins;

Πήγες σε σεμινάριο του Tony Robbins στο Λονδίνο;

Nαι. Ο Tony Robbins είναι ο δάσκαλος μου, από εκείνον έχω πιστοποιηθεί σαν coach  έχω πάρει τα φώτα του, δουλεύω με τη γνώση του, κι ας πούμε ότι είχα εικόνα στο τι θα βίωνα. Ας πούμε…
Φτάσαμε στο Λονδίνο ένα γκρουπ 57 Ελλήνων, ανάμεσα τους celebrities ηθοποιοί, δημοσιογράφοι, εκδότες, γιατροί, σχεδιαστές, επιχειρηματίες, την 1η μέρα ήταν και η Marie Chantal εκεί. Αλλά η εμπειρία ξεπέρασε κατά πολύ αυτό που όλοι είχαν στο μυαλό τους. Καταρχάς, ο Tony είναι τεράστιος. Κυριολεκτικά! Το ίδιο και φωνή του. Η ενέργειά του δεν περιγράφεται. Και μπορεί οι λέξεις του να είναι ακριβώς ίδιες με εκατοντάδων άλλων, αλλά η δική του ενέργεια/διαφορετικότητα έγκειται στο ότι έχει χτίσει τον εαυτό του κομμάτι κομμάτι απ την αρχή. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που τον αποκαλούν αρχιερέα του ανθρώπινου δυναμικού. Ο Robbins παίζει στα δάχτυλα, χωρίς φίλτρα και δεύτερες σκέψεις την επικοινωνία. Σε κρατά alert 4 ημέρες, 60 ώρες σερί, μέσα στο διεθνές συνεδριακό κέντρο Excel του Λονδίνου που συχνά σου ζητά να το ρίξεις κάτω με τις κραυγές σου. Σε μια συναυλία με πυρήνα την αγάπη, περνώντας ηχηρό μήνυμα: “you freaking rock”!

-Τι σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση στο σεμινάριο Unleash the Power within;

 

Ζήσαμε μια νεοβαβέλ, που αντί να χωρίζει τους ανθρώπους όπως η παλιά τους ένωνε. Ήταν ένα πανανθρώπινο σόναρ χαράς που συντονίστηκε αυτόματα με τον αισθητήρα ευαισθησίας μας. Αυτό ήταν η ενέργεια του Tony Robbins. Και 10.500 άνθρωποι σε χρόνια εφηβεία είναι από μόνο του μεγάλη ιστορία.Στην εφηβεία ενώνεσαι, ουρλιάζεις, χορεύεις, κλαις, τραγουδάς,γελάς μπαίνεις σ αγκαλιές, ερωτεύευσαι τον εαυτό σου και σε λίγο ερωτεύεσαι τον  διπλανό σου, απογοητεύεσαι, γιορτάζεις, όλα. Ανοίγει η μπάρα των συναισθημάτων σου τέρμα. Αλλά ταυτόχρονα σου παρέχει και τα εργαλεία και την δύναμη της ελευθερίας να δοκιμάσεις τα όρια σου, χωρίς να φοβάσαι.
Πως όλη αυτή η απίστευτη δύναμη από 67 χώρες του κόσμου συντονίζονταν επί 4 μέρες, για 15 περίπου ώρες κάθε μέρα με τη χαρά, με τη μασίφ ενέργεια, με την πίστη, με τη δύναμη, με την αγάπη. Ένα αταξικό πελώριο πάπλωμα, υπήρχαν αυτοί που είχαν πληρώσει 8000 δολλάρια το Solitaire εισιτήριο κι εκείνοι που οκλαδόν καθόντουσαν ευλαβικά στο πάτωμα. Τechno trance μουσικές, φωτορυθμικά κι ενέργεια που αν μεταφραζόταν σε ρεύμα θα μπορούσε άνετα  να φωταγωγήσει όλο το Λονδίνο, την Αθήνα και τη Νέα Υόρκη ταυτόχρονα. Ήμασταν όλοι συντονισμένοι σ ένα πάρτι, στη συναυλία που προσκάλεσαν τη ψυχή μας και την καρδιά μας.
Οι περισσότεροι άνθρωποι  φοβούνται την αλλαγή, ακόμα κι αν αυτή είναι προς το καλύτερο, αλλά αυτό ακριβώς είναι που κάνει ο Tony, αλλάζει την κατάστασή σου σε ένα λεπτό, in a heartbeat όπως λέει και ο ίδιος.

-Όταν ακούς σεμινάριο σε μια μητροπολιτική πρωτεύουσα φαντάζεσαι αυστηρές τετράγωνες καρέκλες. Δε φαντάζεσαι ακριβώς πάρτι.

Αυτό ακριβώς είναι το σύγχρονο κίνημα των νεογκουρού. Κάποια στιγμή, ο Tony πήρε ένα μεγάλο νεροπίστολο και άρχισε να καταβρέχει το κοινό, στο οποίο είχε μοιράσει επίσης πιστόλια και όλοι βρέχαμε όλους. Απελευθέρωσε το παιδί μέσα μας και μας έφερε σε επαφή με την παιδική απόλαυση. Όλο αυτό μπορεί να ακούγεται απλό ή αστείο, αλλά τελικά αυτό είναι το ουσιαστικό κι αυτή ακριβώς είναι η δύναμη του νέου αυτού κινήματος. Μας καλεί να αφήσουμε τη σοβαροφάνεια αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί απέναντι στην ευτυχία μας. Όταν είσαι μωρό είσαι μέσα στη χαρά. Γι αυτό και σε όλο το σεμινάριο, δεν πεινάς ούτε νυστάζεις. Ήμασταν όλοι με μπάρες δημητριακών και ξηρούς καρπούς όλη μέρα μακριά από τις συνήθειες κ τις ανέσεις μας αλλά κανένας δεν δυσανασχετούσε. Αντίθετα όλοι θέλαμε κι άλλο! Είσαι σαν παιδί που όταν παίζει, ούτε κρυώνει, ούτε πεινάει δεν έχει ανάγκη τίποτα.


Αυτό λέγεται θετική σκέψη;
«Αυτό δεν είναι κάποιο σεμινάριο θετικής σκέψης», λέει απ το μικρόφωνο του. Ο Τony θέλει να αλλάξουμε τις συνήθειες μας, να ξεφύγουμε από τα πρότυπα που μας κρατούν δεμένους στο θρίαμβο της δικής μας θυματοποίησης. Όχι, το life coaching δεν είναι θετική σκέψη όπως πολλοί πιστεύουν, ξέρεις όλα είναι ροζ συννεφάκια, δεν συμβαίνει τίποτα, δες την φωτεινή πλευρά της ζωής. Κάθε άλλο!  Είναι ο τρόπος για να να βρείς την μοναδική σου αλήθεια ευθυγραμμίζοντας τη φιλοσοφία και την πνευματικότητα με τη δράση. Όλοι έχουμε εκπαιδευτεί να μαθαίνουμε σε μια παθητική στάση.
Και στη σκηνή στο κάνει τόσο εύκολο να τον πιστέψεις και να τον ακολουθήσεις, τόσο εύκολο να πέσεις κάτω από το ξόρκι της αγάπης του.
Με ένα αινιγματικό χαμόγελο πιτσιρικά που ετοιμάζεται για ζημιά και αρκετή γοητεία για να κάνει ακόμη και τον Hugh Jackman –που είναι κι αυτός οπαδός του- να κοκκινίζει.
Ο Tony Robbins είναι κάτι σαν διάδοχος των δικών μας πατέρων, ένας δυναμικός μπαμπάς αγάπης.

Πως είναι λοιπόν ένας power guru;
Φοράει μαύρο τι σερτ κι αθλητικά παπούτσια χεχε δεν φοράει πορτοκαλί καφτάνια και δεν έχει τα άφρο κουπ του Σάι Μπάμπα –που τρέχαν όλοι στα 90’ς στις Ινδίες να τον ακούσουν-. Ετσι κι αλλιώς όλα έχουν πυρήνα τους την ενέργεια κι η ενέργεια του Robbins δεν περιγράφεται, και μπορεί οι λέξεις του να είναι ακριβώς οι ίδιες με εκατοντάδες άλλων γκουρού αυτοβελτίωσης αλλά η ενέργεια είναι που τα αλλάζει όλα.  Ο Τony σε ενοχλεί, σε προκαλεί, σε ξεβολεύει, σε γοητεύει, σε συγκινεί, από κλάμα πήγαμε όλοι καλά!. Eχει μια επληκτική έκθεση στο συναίσθημα και δεν τον ενδιαφέρει καθόλου το political correctness. Γενναιόδωρα πασπαλίζει με σέξυ λέξεις και χιούμορ τις ομιλίες του για να σπάσει την στάσιμη σκέψη. Σε μια άσκηση μας ζητά να μιμηθούμε και ν αναπαράγουμε τον ήχο που κάνουμε όταν ερχόμαστε σε οργασμό, δεν μέτρησα πόσες φορές μας έβαλε ν ανταλλάξουμε μασάζ με τον αριστερά μας τον δεξιά μας, τον πίσω μας. Άσε πιά τις αγκαλιές και τα high five!
Είναι μια περίεργη γλυκιά αναρχία που ευαγγελίζεται την ωδή στη χαρά τον σεβασμό προς τον εαυτό μας, μπορεί σαν χαλί να έχει μια ωραία μελωδία όπως το Life will never be the same που χορεύαμε σαν τρελοί μέσα στο συνεδριακό, αλλά και το «βάλαμε φωτιά στα φρένα» του Μικρούτσικου ότι σου δίνει εσένα την αίσθηση πως πετάς.

-Δηλαδή τι βίωσε κάποιος που ήταν στο Λονδίνο;

Φιλιούνται – αγκαλιάζονται! Κάποια στιγμή μ έχει σηκώσει ψηλά κάποιος μέσα απ το πλήθος κι έχω βρεθεί 5’ στον αέρα ν ακούω την καρδιά ενός αγνώστου στ αυτί μου. Αυτό όλο το πλημμύρισμα απ το συναίσθημα δεν σου αφήνει την ευχέρεια ούτε καν να τον ρωτήσεις: «από πού είσαι»; Ήταν πολύ ξεκάθαρο το μήνυμα ‘I owe you”: Ότι κι αν θέλεις απ την ζωή δώστης το πρώτος εσύ! Αγάπα πρώτα εσύ, χαμογέλα πρώτος, βοήθα αν θες βοήθεια, συγχώρεσε και θα σε συγχωρέσουν. Έπαιξε σημαντικό ρόλο η φυσιολογία, το σώμα, ήμασταν σε συνεχή κίνηση, καθώς αυτό δημιουργεί νευροσυσχετισμούς στον εγκέφαλο, ώστε να σχετίζεται η κίνηση με τη ανάκληση  αισθημάτων και την ευτυχία. Είναι η σύνδεση του συναισθήματος με το ερέθισμα.

-Θεωρείς ότι υπάρχει σήμερα/τα τελευταία χρόνια ένα νεογκουρού κίνημα;

Πιστεύω πως ναι αλλά όχι με την έννοια του trendy αλλά γιατί πραγματικά το χρειαστήκαμε. Δεν χωράμε πια στα κουτιά κι αυτό προκαλεί δυσφορία. Τα τελευταία χρόνια, ψαχνόμαστε μέσα μας για να ξαναβρούμε ποιος στο καλό είναι αυτός ο τύπος ο «εαυτός» μας, τι θέλει από μας, πως θέλει να τον υπηρετήσουμε, εν ανάγκη να τον επανεφεύρουμε. Οι άνθρωποι έχουν πια αξίωση να είναι δίπλα στη δύναμη, όχι όπως στη θρησκεία όμως, που η δύναμη είναι κάτι αφηρημένο και άπιαστο. Θέλουν  να είναι δίπλα σε κάτι ανθρώπινο που μπορούν να κατανοήσουν  και να τους κατανοήσει. Που πονάει, απογοητεύεται, αμφιβάλλει αλλά και πεισματώνει για την χαρά και χοροπηδάει από πάθος σαν 5χρονο. Ανθρώπινα πράγματα δηλαδή μέσα όμως απ την οπτική του υπερβατισμού. Θέλουμε κι άλλο απ αυτό που νομίζουμε ότι μπορούμε και το θέλουμε τώρα! Για αυτό και στρέφονται στους life coaches.

-Ισχύει ότι την 1η μέρα περπατήσατε στα κάρβουνα; Ακούγεται λίγο επικίνδυνο.

Ισχύει. Περπατήσαμε πάνω στα κάρβουνα την πρώτη κιόλας μέρα του σεμιναρίου. Ήταν μια έκταση αρκετών μέτρων που την περάσαμε λες και ήταν δροσερό γρασίδι. Ήταν συγκλονιστική εμπειρία. Γύρω στις 11 το βράδι ένα ποτάμι ανθρώπων μ ένα “YES” ν ακούγεται απ όλους σαν ψαλμός ξεχύθηκε συντονισμένα και δυναμικά, χωρίς κάλτσες και παπούτσια έξω στην παγωνιά, για να εκπληρώσει μια αποστολή που μέρες πριν φάνταζε τρέλα. Κι όμως σε κανένα σημείο, δεν ένιωσε κανείς μας φόβο ή αμφιβολία. Αντίθετα, νιώθαμε σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Και την ώρα που περπατούσα πάνω στα κάρβουνα, άκουγα τη φωνή του Tony να μας παροτρύνει και να μας εμψυχώνει. Ήμασταν όλοι κυριολεκτικά σε έκσταση. Νιώθεις σα να είσαι ασταμάτητος εκείνη την στιγμή (που είσαι!).Tα κάρβουνα δεν είναι αστείο. Είναι γύρω στους 1100 °C από κάρβουνα που καίγονται και που καλείσαι -αν θες φυσικά- να περπατήσεις.
Αυτή η εμπειρία μου έδειξε ότι το μυαλό μπορεί να κάνει εκπληκτικά πράγματα μόλις μάθεις να το ελέγχεις. Μετά το περπάτημα της φωτιάς, αισθάνεσαι ένα νέο επίπεδο εγγύτητας  με τον εαυτό σου αλλά και με όλες τις εκπληκτικές ψυχές απ τις οποίες περιβάλλεσαι. Ήμουν κυριολεκτικά μεταφερμένη αλλού, αγκαλιασμένη και κατακλυσμένη από τόσους πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους και τόσες διαφορετικές μορφές αγάπης μέχρι το τέλος αυτής της ημέρας.
-Να τρομάξω ή να πιστέψω;

Να πιστέψεις. Αυτό μας καλεί να κάνουμε το life coaching του Tony Robbins. Να πιστέψουμε στον εαυτό μας, στην αγάπη, στη δύναμη που έχουμε μέσα μας, στις απεριόριστες δυνατότητές μας, στο ότι δεν υπάρχουν όρια και αν υπάρχουν, μια χαρά μπορούμε να εκπαιδευτούμε για να τα υπερπηδήσουμε.  Δεν υπάρχει ταβάνι, μόνο το πάθος μας υπάρχει. Γιατί, τελικά, αυτό που χρειάζεται να κάνει ο άνθρωπος σήμερα, κάθε εθνικότητας, κάθε φύλου, κάθε σεξουαλικής προτίμησης –υπάρχουν πολλά δίπολα σου λέω- είναι να ζει τη ζωή που επιθυμεί, όπως επιθυμεί. Και αυτό μπορεί να συμβεί. Αρκεί να σηκωθείς και να πας να συναντήσεις την δικιά σου αλήθεια.
Αυτό που με κάνει να σκέφτομαι πάντα την ερώτηση που μας χάρισε ο Yuval Noah Harari στην κατακλείδα του κεφαλαίου «Το τέλος του homo sapiens» απ το best selling βιβλίο του «Sapiens» -o οποίος είναι κι επίτιμος καλεσμένος του συνεδρίου για την σεξουαλικότητα  που διοργανώνει το Ανδρολογικό Ινστιτούτο Αθηνών και θα είμαι ομιλήτρια-. «Ισως το πραγματικό ερώτημα που αντιμετωπίζουμε να μην είναι “τι θέλουμε να γίνουμε;” αλλά “τι θέλουμε να θέλουμε”.  Όσοι δεν τρομάζουν με αυτό το ερώτημα, μάλλον δεν το έχουν σκεφτεί αρκετά».
Για προεγγραφή και κατοχύρωση θέσης στο  www.humansexuality2017.gr

Παίρνω μέρος και στο Art Erotic Festival όπου μαζί με την sex coach Eιρήνη Χειρδάρη κι άλλους κορυφαίους επαγγελματίες του είδους από την Ελλάδα και το εξωτερικό παρουσιάζουμε την πρώτη ακαδημία sex, το Sex Academy! Οι επισκέπτες θα χουν την ευκαιρία να ενημερωθούν για εξειδικευμένα σεμινάρια που αφορούν στη σεξουαλική διάθεση και την συμπεριφορά. Στο φουαγιέ της Eroticart λοιπόν, θα παρουσιάσω τα σεμινάρια Gay & Bisexual Coaching. Εntertainment Center (GAZI MUSIC HALL – ACRO – ΦΩΣ) στο ΓΚΑΖΙ (Iερά Οδός 7-13) από τις 26 έως τις 29Μαΐου
πηγή: koolnews.gr http://www.koolnews.gr/koinonia/i-ilena-mpogri-mas-exigei-giati-oloi-trehoyn-sta-seminaria-toy-antoni-rompins